ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
...Και φέτος θα γεμίσουν γλυκούς καρπούς, άνθη και φύλλα και μοσχοβολιά. Κι όλα θα γίνουν όπως πάντα.Όπως το περασμένο καλοκαίρι, όπως το περσινό και το τωρινό καλοκαίρι... κι όπως κάθε καλοκαίρι, όσο θα υπάρχουν στον κόσμο καλοκαίρια και κερασιές. και τα στόματα θα επιθυμούν τον έρωτα, όσο θα υπάρχουν στον κόσμο κόκκινα στόματα.
Μα τα κεράσια και τα στόματα, μα τα καλοκαίρια και τα άνθη- όλη αυτή η πλουμιστή λιτανεία του καιρού- για κείνον έγιναν ό,τι έγιναν κι ό,τι είναι να γίνουν, γιατί χωρίς αυτόν δεν θα χρειαζότανε αυτή η μοσχοβολημένη γιορτή της ζωής, ούτε ο ήλιος για να τη χρυσώσει, κι ούτε κι ένα νεανικό χέρι για να την περιγράψει.
Οι κερασιές θ' ανθίσουν και φέτος, για να τις χαρούν τα στραφτερά μάτια, να τις μυρίσουν οι νέες αισθήσεις και για να στεφανώσουν στιλπνά μέτωπα κι ολόμαυρα κεφάλια. Οι κερασιές θα καρπίσουν και φέτος, για να δροσίσουν διψασμένα στόματα και να στολίσουν ρόδινα αυτιά και καπελίνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου