Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα τείχη

Τείχη (1897) -Kωνσταντίνος Καβάφης

  Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη· διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον. Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Τείχη υψώνονται παντού. Ο εθνικισμός και η πολιτική των ταυτοτήτων βρίσκονται και πάλι σε άνοδο.

  " Οι συνοριακοί φράχτες δεν ανήκουν στον κόσμο των γκουλάγκ, αλλά στον κόσμο των ηχομονωτικών παραπετασμάτων κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων, των θεωρείων πολυτελείας στα στάδια, των χώρων απαγόρευσης του καπνίσματος, των ζωνών ασφαλείας στα αεροδρόμια και των "περιτειχισμένων κοινοτήτων"... Καθιστούν πρόδηλα τα προνόμια των εχόντων και τον φθόνο των μη κατεχόντων, με έναν τρόπο που προκαλεί αμηχανία και στους μεν και στους δε. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι φράχτες αυτοί δεν είναι αποτελεσματικοί... Κρίστοφερ Κάλντγουελ, εκδότης του Weekly Standard