«Έβλεπε τη δημιουργία ως αλυσίδα συνέχειας ευθύνης και τόλμης» Ο Μάνος Χατζιδάκις δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος συνθέτης· υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς καθοδηγητές του ελληνικού πολιτισμού. Για μένα όμως ήταν και κάτι βαθύτερο: ο άνθρωπος που, με γενναιοδωρία και διορατικότητα, πρότεινε το όνομά μου για την ταινία «Το ταξίδι», δίνοντάς μου την πρώτη μεγάλη μου ευκαιρία στον κινηματογράφο. Η πράξη του αυτή δεν ήταν μόνο μια στήριξη σε έναν νέο καλλιτέχνη – ήταν μια απόδειξη του τρόπου με τον οποίο έβλεπε τη δημιουργία: ως μια αλυσίδα συνέχειας, ευθύνης και τόλμης. Ο Μάνος μάς δίδαξε ότι η μουσική μπορεί να είναι ταυτόχρονα βαθιά ελληνική και παγκόσμια. Η σκέψη του, η ευαισθησία του, το θάρρος του να πει τα πράγματα με το όνομά τους, όλα αυτά λείπουν σήμερα. Μα παραμένουν ζωντανά μέσα από το έργο του. Εκατό χρόνια μετά τη γέννησή του, δεν τον θυμόμαστε απλώς· τον ακούμε. Και κάθε φορά που ακούγεται η μουσική του, γεννιέται ξανά.
κι αν δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα