tanea.gr > Πολιτική > Ενα... ξόδι Περικλής Κοροβέσης : Ο Ερωτας, η Ουτοπία, η Αριστερά Οι ρίζες του Περικλή ποτίζονταν από αρχαία νερά. Δεν ήταν η ιδιαιτερότητα που τον χαρακτήριζε, αλλά η καθολικότητα, που έπρεπε να κυριαρχεί Αλέκος Αλαβάνος 20 Απριλίου 2020 | 07:56 Οταν ο Δημήτρης Μανιάτης μού έστειλε ένα μήνυμα να γράψω ένα άρθρο για τον Περικλή Κοροβέση, 850 λέξεις, σε μια μέρα ουσιαστικά, εγώ δίστασα. Ακολούθησε δεύτερο μήνυμά του, «το ξέρω, αλλά είναι ξόδι». Είπα, αμέσως, «ναι». «Ξόδι». Από το εξόδιον μέλος της τραγωδίας. Η τραγωδία, συνήθως, αρχίζει με μια συγκλονιστική είδηση. Στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, μέσα στη βαθιά νύχτα, ο Φύλακας των ανακτόρων βλέπει μια λάμψη, είναι η πτώση της Τροίας, το διαλαλεί. Στο τέλος της τραγωδίας το εξόδιον μέλος, το πένθιμο πικρό ξόδι, του Χορού για τον χαμό του βασιλιά. «Προσέχετε τι ανεβάζετε! Το Ιντερνετ δεν είναι παιδική χαρά» Η δημόσια ζωή του Περικλή Κοροβέση ξεκίνησε σε άγρια εποχή, έγινε με θόρυβο διεθνώς...
κι αν δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα