ΤΟ ΜΟΝΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ / ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ (11 χρόνια μετά, Αυτή την υπόσχεση σου δίνουμε, αντί για μνημόσυνο) Ήταν 4 Απριλίου του 2012 όταν ο Δημήτρης Χριστούλας αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το ελληνικό Κοινοβούλιο, στην περίοδο της λεγόμενης δημοσιονομικής κρίσης η οποία ακόμα δεν τελείωσε και στην οποία ήρθαν να προστεθούν κι άλλες κρίσεις. Ο συνταξιούχος φαρμακοποιός και αγωνιστής προχώρησε σε αυτή την πολιτική πράξη γιατί «η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσης που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα». Στο σημείωμα, που είχε στην τσέπη του σακακιού του, έγραφε επίσης: «Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπ...
κι αν δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα