VIA NEGATIVA

  Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης. Αυτή η μοιραία πόλις, η Αντιόχεια όλα τα χρήματά μου τα ’φαγε: αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.   Αλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην. Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος (ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα· τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ό,τι κι αν πεις). Από στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα, κι έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων. Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά. Στην Αλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι· κάπως γνωρίζω (κι είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί: του Κακεργέτη βλέψεις, και παλιανθρωπιές, και τα λοιπά. Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα, την προσφιλή πατρίδα μου Συρία. Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Αυτή είν’ η πρόθεσίς μου.   Αν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους — τους ξέρουμε τους προκομμένους: να τα λέμε τώρα; αν μ’ εμποδίσουνε, τί φταίω εγώ. Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα, κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει, θα πάγω στον αν...

  « Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των δεξιών, πλείστοι όσοι με θεωρούν αριστερό· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των αριστερών, πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν δεξιό . Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί και στις δύο χρησιμοποιώ τα ίδια αναλυτικά εργαλεία και στις δύο, πρόθεσή μου δεν είναι να προσφέρω πολεμικά επιχειρήματα στη μια πλευρά εναντίον της άλλης, αλλά να δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη κι υπέρτερη προοπτική ­και μια τέτοια προοπτική είναι, ως γνωστόν, άχρηστη σε όσους μάχονται για τη παράταξή τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα (ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, αυτό δεν ενδιαφέρει εδώ) για τον εαυτό τους, ήτοι για τη ταυτότητα που τους επιτρέπει να προσανατολίζονται και να επιβιώνουν κοινωνικά. Ακριβώς η συνύφανση της πολιτικής ιδεολογίας με τις εκάστοτε ανάγκες της προσωπικής ταυτότητας προσδίδει στις διαμάχες μεταξύ φορέων των διαφόρων ιδεολογιών οξύτητα ασυμβίβαστη με μιαν διαφορισμένη θεώρηση του άλλου· γ...

  Ο ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΣΥΓΟΣ ΚΙ Η ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ ΣΥΜΒΙΑ ΤΟΥ Ο Κυριάκος στο συνέδριο της Ν.Δ μού θύμισε μια παλιά ιστορία με μια φίλη που είχε ένα σύζυγο που της μιλούσε άσχημα και υποτιμητικά, ενίοτε χειροδικούσε και την εξευτέλιζε δημοσίως κατ’ εξακολούθηση. Μου κλαιγότανε συνεχώς ώσπου μια μέρα δεν άντεξα και της την είπα: «Αμάν ρε κοπέλα μου! Χώρισέ τον, επιτέλους! Έχεις χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού. Παράτα τον και ξαναγίνε ελεύθερη, όχι σκλάβα!» «Τι λες ,μωρέ Δημήτρη! Άμα χρειαστώ κάποιον να μου φτιάξει μια μπρίζα που χάλασε, αν χαλάσει κάποια βρύση ή τρέχει το καζανάκι, τι θα κάνω; Ο άντρας μου τα φτιάχνει όλα αυτά!» Αποχαιρέτησα γρήγορα τη φίλη μου, δεν την ξαναείδα έκτοτε αλλά μαθαίνω πως συνεχίζει να ζει το γνωστό αλλά «ασφαλές» συζυγικό βάσανο. Ο Αμερικανός σύμβουλος του Κυριάκου, εμβριθής γνώστης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έδωσε τη γνωστή γραμμή στο Συνέδριο της Ν.Δ. και ευελπιστεί ότι το εκλογικό σώμα, ως ανασφαλής- έστω και βασανισμένη σύζυγος-...