“Τ’ Ουρανού τη φορεσιά…”
“Αν είχα τ’ ουρανού την κεντημένη φορεσιά
τη σφυρηλατημένη από χρυσό κι από ασημένιο φως
τη μελαγχολική, την αχνή, τη σκοτεινή τη φορεσιά
από τη νύχτα και το φως, απ’ το ημίφως,
θα σκόρπιζα τη φορεσιά κάτω απ’ τα πόδια σου.
Όμως εγώ είμαι φτωχός κι έχω μόνο τα όνειρα μου.
Έχω σκορπίσει τα όνειρα μου κάτω απ’ τ πόδια σου.
Πάτα ελαφρά… γιατί πατάς στα όνειρα μου.”
(Μετάφραση- προσεγγιση, Μαρία Τζανοπούλου)
