Σπασμένο καράβι νάμαι, πέρα βαθιά –έτσι νάμαι– με χώρις κατάρτια με χώρις πανιά να κοιμάμαι. Νάν’ αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική γύρω γύρω, με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω. Νάν’ η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά –έτσι νάναι!– και τα βράχια κατάπληχτα και τ’ αστέρια μακριά να κυττάνε… Δίχως χτύπο οι ώρες, και οι μέρες θλιβές –δίχως χάρη– κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μέσ’ σε νύχτες βουβές το φεγγάρι. Έτσι νάμαι καράβι γκρεμισμένο, νεκρό –έτσι νάμαι– σ’ αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό, να κοιμάμαι. Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/top-5-poiimata-tou-yanni-skariba-1/ ]
κι αν δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα