VIA NEGATIVA

  Η Χαμένη Άνοιξη γράφτηκε το 1976 και έχει σαν θέμα τα Ιουλιανά του 1965. ... Ήταν συγκεντρωμένοι στα Προπύλαια, με τις σημαίες, τα λάβαρα και τα πανώ τους, σκεπάζοντας κατάστρωμα και πεζοδρόμια, δέκα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια, ο ανθός του τόπου, η ελπίδα του αύριο. Το πάθος πήγαινε χέρι - χέρι με την έγνοια τους να μη δώσουν αφορμή στους προβοκάτορες ή στην Αστυνομία και χαλάσει το μεγαλείο της συγκέντρωσης. Στρατής Τσίρκας, Η χαμένη άνοιξη, Κέδρος, Αθήνα 1976, σ. 231

    Τάδε έφη Αριστοτελία Πελώνη   «ο πρωταγωνιστής της Αποστασίας και του σχίσματος της Ένωσης Κέντρου του Γεώργιου Παπανδρέου, που εκδηλώθηκε το Ιούλιο του 1965, ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης».  «Αν και δεν έγινε πρωθυπουργός των αποστατών θεωρείται η "ψυχή" της Αποστασίας, ανιψιός του Ελευθέριου Βενιζέλου και βουλευτής Χανίων, δεν έκρυβε τις φιλοδοξίες του να βρεθεί στην κορυφή παρά το νεαρό της ηλικίας του – ήταν 43χρονών το 1965, νεότερος από τα περισσότερα σημαντικά στελέχη της Ένωσης Κέντρου». «Έδειξε μάλιστα ότι ήταν αποφασισμένος να μην υπολογίσει τίποτα προκειμένου να υλοποιήσει τις πολιτικές επιδιώξεις του».    «Στο πλαίσιο αυτό και σε συνεννόηση με τον ξένο παράγοντα, το παλάτι και οικονομικά συμφέροντα της εποχής, οργάνωσε, υλοποίησε και στήριξε την μεγαλύτερη συνομωσία στη χώρα μετά τον Εμφύλιο».  «Ο Π. Κόκκας, ταυτιζόμενος πολιτικά με τον Κ. Μητσοτάκη, διαδραμάτισε παρασκηνιακά καθοριστικό ρόλο τον Ιούλιο του 1965 για την πτώσ...

  Κι όταν μπήκε για καλά το πρωινό κι ο ήλιος έπιασε να καίει, ο Σωτήρης ετοιμάστηκε για την τελευταία του κατοικία. Το μοιρολόι της μάνας ακούστηκε πιο γοερό κι οργισμένο. Η μνηστή του, ντυμένη πάντοτε στ’ άσπρα, έκλαιε τώρα σπαραχτικά. Είκοσι πέντε χιλιάδες συγκεντρωμένες από νωρίς στον Κολωνό, ξέσπασαν σ’ ένα πανδαιμόνιο από ζητωκραυγές, χειροκροτήματα, ιαχές, και κατάρες, όταν φάνηκε στο κατώφλι το λείψανο. Σημαίες και λάβαρα υψώνονται, γέρνουν απ’ εδώ κι απ’ εκεί, μπρος και πίσω, πάνω απ’ τα κεφάλια του ξέφρενου πλήθους. -Ο Σωτήρης ζει! Ένα δάσος από χέρια πασχίζει ν’ αγγίξει για τελευταία φορά το φέρετρο. Το πλήθος βογκά, θάλασσα φουρτουνιασμένη από σηκωμένες γροθιές, η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει, ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Θα χρειαστούν πολλές προσπάθειες των υπεύθυνων και ψυχραιμία, για να κοπάσει η τρικυμία και να μπει κάποια τάξη. Επιτέλους σχηματίζεται η πομπή. Προπορεύεται η σημαία του 114, το Κεντρικό Συμβούλιο των Λαμπράκηδων με τον Μίκη Θεοδωράκη επικεφαλής, αντι...