Το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; (Who's afraid of Virginia Woolf?) είναι θεατρικό δράμα του Έντουαρντ Άλμπι που έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 1962 και μετράει πλήθος παραστάσεων μέχρι και τώρα σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ των έργων του δραματουργού είναι ίσως το πιο γνωστό στο ευρύ κοινό, παρόλο που δεν έλαβε, όπως συνέβη με μεταγενέστερα έργα του, το Βραβείο Πούλιτζερ δραματουργίας.
Το 1966 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ σε πρωταγωνιστικούς ρόλους και σε σκηνοθεσία Μάικ Νίκολς.
Η Μάρθα και ο Τζορτζ είναι ένα ζευγάρι μεσήλικων, που έχει προσκαλέσει στο σπίτι εναν νεαρό συνάδελφο του Τζορτζ, τον Νικ και τη σύζυγό του Χάνεϊ. Από το ένα ποτήρι στο άλλο και με συνεργούς το περασμένο της ώρας και το αλκοόλ, οι τέσσερίς τους επιδίδονται σε ένα παιχνίδι όμοιο με το «παιχνίδι της αλήθειας» το οποίο οδηγεί τα δύο ζευγάρια στο ξεγύμνωμα των εαυτών τους και ειδικά των οικοδεσποτών. Η Μάρθα ουσιαστικά κατηγορεί τον Τζορτζ πως είναι ένας αποτυχημένος που κατάφερε να ανέλθει επαγγελματικά χάρη στον πατέρα της, ενώ ο Τζορτζ κατηγορεί τη Μάρθα πως είναι ένα κορίτσι κακομαθημένο και ανάξιο. Και οι δυο εκμεταλλεύονται την αθωότητα των δύο νεαρών καλεσμένων χλευάζοντας τους ίδιους αλλά και τα προβλήματα του ζευγαριού των οποίων σχεδόν ζήλευαν την ανεμελιά απέναντι στα συντρίμμια ενός γάμου, τώρα πια κομματιασμένου σαν αυτόν της Μάρθας και του Τζορτζ. Σε ένα κρεσέντο μιζέριας, η Μάρθα και ο Τζορτζ, μόνοι πλέον μετά την αποχώρηση των καλεσμένων τους, βρίσκονται να κλαίνε πάνω από το πτώμα ενός φανταστικού παιδιού, οπού ο Τζορτζ εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία το έκανε να "πεθάνει". Αλλά, ποιος ξέρει, ίσως να είναι η αρχή μιας νέας ισορροπίας....
Η φιγούρα της Βιρτζίνια Γουλφ δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το δράμα: ο τίτλος είναι ένα λογοπαίγνιο με το τραγούδι Ποιος φοβάται το μεγάλο κακό λύκο; (Who's Afraid of the Big Bad Wolf?), όπου ο Τζορτζ και η Μάρθα μουρμουρίζουν κάποιες φορές, ζωντανεύοντας έτσι τον "κακό λύκο" που βρίσκεται στην ύπαρξή τους, και την ίδια στιγμή την "Βιρτζίνια Γουλφ" που υπάρχει μέσα τους, ανισόρροπη και αυτοκαταστροφική όπως ο γάμος τους, ακόμα και αν μερικές φορές το νεότερο ζευγάρι φαίνεται να είναι μια ονε
