Προσευχή (του FRANCISCO X. ALARCÓN)
ελευθερη αποδοση: δημητρησ κανταλησ
Ο θεός
μου θέλω να 'ναι συνένοχός μου
Να περνάει
τις νύχτες του σε κακόφημα σπίτια
Και
να σηκώνεται αργά το Σάββατο
Ένας θεός που γυρνάει σφυρίζοντας στα σοκάκια
Και τα χείλη του τρέμουν πριν σμίξουν
με τα χείλη της αγαπημένης του
Ένας θεός που στήνεται στην ουρά
Για να μπει στο σινεμά
Και πίνει το καφεδάκι του με γάλα
Ένας θεός φυματικός που φτύνει αίμα
Και δεν του φτάνουν τα λεφτά
Ούτε για να πάρει το λεωφορείο
Ένας θεός που πέφτει αναίσθητος
Όταν ο μπάτσος στη διαδήλωση
Τον τσακίζει χτυπώντας τον με το γκλομπ
Προτού να τον αγγίξει
ο βασανιστής του
με τα ηλεκτρόδια
Ένας θεός που δεν του απόμεινε
Ούτε ένα κόκκαλο γερό
Κι ο πόνος του ματώνει τον αέρα
Ένας θεός άνεργος,
ένας θεός αλλιώτικος
Ένας θεός κυνηγημένος
Ένας θεός πεινασμένος
Ένας θεός εξόριστος
Ένας θεός που βράζει από αγανάκτηση
Ένας θεός που μες τη φυλακή του
Δεν παύει να ονειρεύεται
Πως τούτη η κοινωνία κάποτε θα αλλάξει
Θέλω ο δικός μου θεός
να είναι πιο κοντά σε ό,τι λέμε «θεό.»
