Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Αργύρης Χιόνης

Αργύρης Χιόνης, «Το ποδήλατο» (Από τη συλλογή «Στο υπόγειο», εκδ. Νεφέλη 2004)

Το παιδικό ποδήλατό μου, ο άλλοτε απαστράπτων Πήγασος  που απογειωνόταν μόλις τον καβάλαγα, έχει για πάντα  τώρα υπογειωθεί. Κι ας λέω ψέματα, αδιάκοπα, στον εαυτό μου και σ’ εκείνο, πως, κάποια μέρα  θα του αλλάξω λάστιχα, απ’ τη σκουριά του θα το γδύσω,  θα το λαδώσω και θα το γυαλίσω κι όλο τον κόσμο  μαζί του θα γυρίσω· το παιδικό ποδήλατό μου έχει για πάντα  υπογειωθεί· το ξέρω και το ξέρει.

Αργύρης Χιόνης, Προφητεία (Το ποίημα περιλαμβάνεται στη συλλογή «Απόπειρες φωτός», 1966)

  . Θα ʼρθει καιρός που θα στερέψει η θάλασσα  και θα γενούν τα πλοία καραβάνια  και θα γενεί η ψυχή μας έρημος  κι οι γλάροι κατοικίδια όνειρα.  Θα ʼρθει καιρός που θάνατος  δεν θα ʼναι πια ο βυθός  αλλά ο ήλιος  και νοσταλγία  όχι η στεριά μα το νερό.  Τότε και τ’ όνειρο θα αλλάξει χρώμα﮲  δεν θα ʼναι πια γαλάζιο αλλά κίτρινο.  [Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής. Ποιήματα 1966-2000, εκδ. Νεφέλη, 2019, σελ. 19].