...Είχαμε την εντύπωση ότι ξέραμε Αγγλικά μιας και είχαμε μεταφράσει βιβλία των αδελφών Webb από τα Αγγλικά στα Ρώσικα, στα χρόνια της εξορίας μας στη Σιβηρία. Τα Αγγλικά τα έμαθα στη φυλακή από μια "Μέθοδο άνευ διδασκάλου" αλλά δεν είχα ποτέ ακούσει να μιλάνε έστω και μια Αγγλική λέξη. Όταν ξεκινήσαμε να μεταφράζουμε τις Webb στο Shusheskoye ο Βλαντίμιρ Ίλιτς τρόμαξε με την προφορά μου. "Η αδελφή μου κάποτε έκανε ιδιαίτερα μαθήματα , αλλά η δασκάλα των Αγγλικών μιλούσε αλλιώτικα!" Δεν διαφώνησα μαζί του, αλλά ξανάρχισα το διάβασμα. Όταν φθάσαμε στο Λονδίνο (μετά την εξορία), συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε έστω και μια λέξη και κανείς δεν μας καταλάβαινε αντίστοιχα. Στην αρχή το πράγμα φαινόταν κωμικό, αλλά παρόλο που ο Βλαντίμιρ Ίλιτς έκανε πλάκα με το γεγονός, γρήγορα στρώθηκε για τα καλά προκειμένου να μάθει τη γλώσσα. Αρχίσαμε να παρακολουθούμε οποιαδήποτε εκδήλωση είχε ομιλία. Καθόμασταν στην πρώτη σειρά και παρατηρούσαμε με ευλάβεια το στόμα του ομιλητή. Πηγαίναμε τακτικά στο Hyde Park όπου ακούγαμε τον κάθε αυτοσχέδιο "ρήτορα" να λέει "το μακρύ του και το κοντό του". Ένας άθεος αγόρευε όρθιος σε κάποιους περίεργους προκειμένου να τους πείσει πως θεός δεν υπάρχει. Μας άρεσε πολύ ο τρόπος που μιλούσε αυτός ο τύπος. Μιλούσε με Ιρλανδέζικη προφορά και αυτόν τον καταλαβαίναμε ευκολότερα. Εκεί κοντά, ένας που ανήκε στο "Στρατό της Σωτηρίας" με υστερικές κραυγές έκανε επικλήσεις στον Παντοδύναμο Θεό, ενώ, λίγο παραπέρα ένα υπάλληλος εξιστορούσε με τις ώρες τη μισθωτή σκλαβιά που επικρατούσε στα μεγάλα καταστήματα... Μάθαμε πολλά ακούγοντας ανθρώπους να μιλάνε Αγγλικά. Αργότερα, μέσω αγγελίας, ο Βλαντίμιρ Ίλιτς βρήκε δυο Εγγλέζους που ήταν πρόθυμοι να ανταλλάσσουμε μαθήματα και ξεκίνησε να μελετάει μαζί τους με υποδειγματική επιμέλεια. Γρήγορα πήρε τον αέρα της γλώσσας...
