VIA NEGATIVA

  Χόρχε Μπουκάι: Γράμμα στην κόρη μου   Πριν πεθάνω,κόρη μου, θα’ θελα να’ μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:  Να χαίρεσαι τον έρωτα~ Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου~ Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου~ Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή~ Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι~ Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς~ Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις~ Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου~Να είσαι φίλη του εαυτού σου~ Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς~ Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’ αγαπάνε~ Να μιλάς στους άλλους τρυφερά~ Να αγαπάς και να φροντίζεις το παιδάκι που έχεις μέσα σου~ Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων~  Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων~ Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός Να δίνεις γιατί θέλεις,ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου~ Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό~ Να μην επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους~ Να λ...

  Ο Ερευνητής (του Jorge Bucay)    Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή..  Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει, όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει.  Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.  Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματα του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε.  Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.  Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.  Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκ...