Ο Νέλσον Μαντέλα -ένας Άνθρωπος

 

Αφού έγινα Πρόεδρος, ζήτησα από κάποια μέλη της σωματοφυλακής μου να πάμε βόλτα στην πόλη.

Μετά την βόλτα πήγαμε για μεσημεριανό σε εστιατόριο. Καθόμασταν σε ένα από τα κεντρικότερα, και ο καθένας μας αποφάσισε τι θέλει.

Μετά από λίγη αναμονή, εμφανίστηκε ο σερβιτόρος που έφερε τα μενού μας, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι στο τραπέζι που ήταν ακριβώς μπροστά από το δικό μας υπήρχε ένας μοναχικός άνθρωπος που περίμενε να τον σερβίρουν.

Όταν υπηρετήθηκε, είπα σε έναν από τους στρατιώτες μου: πήγαινε να ζητήσεις από αυτόν τον άντρα να έρθει μαζί μας.

Ο στρατιώτης πήγε και μετέδωσε την πρόσκληση μου.

Ο άνθρωπος στάθηκε όρθιος, πήρε το πιάτο και κάθισε δίπλα μου.

Ενώ έτρωγε, τα χέρια του έτρεμαν συνεχώς και δεν σήκωνε το κεφάλι του από το φαγητό.

Όταν τελειώσαμε, με χαιρέτησε χωρίς καν να με κοιτάξει, ..του έσφιξα το χέρι και απομακρύνθηκε!

Ο στρατιώτης μου είπε:

- Κύριε, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι πολύ άρρωστος γιατί παρατήρησα τα χέρια του , δεν σταμάτησαν να τρέμουν ενώ έτρωγε.

Καθόλου! Ο λόγος για το τρέμουλό του είναι άλλος - απάντησα. Με κοίταξαν περίεργα και τους είπα:

- Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο φύλακας της φυλακής που ήμουν κλειδωμένος μέσα.

Συχνά, μετά τα βασανιστήρια που μου έγιναν , ούρλιαζα και έκλαψα για νερό και ήρθε να με ταπεινώσει, γέλασε μαζί μου και αντί να μου δώσει νερό ούρησε στο κεφάλι μου.

Δεν ήταν άρρωστος, φοβήθηκε τώρα που είμαι πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, μήπως θα τον έστελνα φυλακή και θα έκανα το ίδιο πράγμα που έκανε μαζί μου, βασανίζοντάς τον και ταπεινώνοντάς τον.

Αλλά δεν είμαι εγώ έτσι , αυτή η συμπεριφορά δεν είναι μέρος του χαρακτήρα μου , ούτε της ηθικής μου.

Μυαλά που ζητούν εκδίκηση καταστρέφουν τα κράτη, ενώ εκείνα που ζητούν συμφιλίωση χτίζουν Έθνη ′′

Νέλσον Μαντέλα

(Από την Echeverría Martínez ′′ Chicali Wall ′′)

Βία είναι...

 

Άντζελα Ντέιβις - βιογραφία( από Wikipedia)

 

Η Ντέιβις γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1944 στο Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα) και μεγάλωσε σε συνθήκες ρατσιστικής καταπίεσης.^[11] Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Μασαχουσέτης, του Παρισιού, της Φραγκφούρτης και της Καλιφόρνιας, όπου διδάχθηκε φιλοσοφία και κοινωνιολογία από τον παγκοσμίως διάσημο διανοητή Χέρμπερτ Μαρκούζε. Το 1969 έγινε σε ηλικία 25 ετών επίκουρη καθηγήτρια της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αλλά αποβλήθηκε από αυτό όταν έγινε γνωστό ότι ήταν ενεργό μέλος του Κ.Κ. Η.Π.Α. Στη συνέχεια επέστρεψε για ένα μικρό διάστημα, καθώς πολιτειακό δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματική την απόλυσή της, για να εκδιωχθεί οριστικά τον Ιούνιο του 1970, αυτή τη φορά για "μια σειρά εμπρηστικές ομιλίες της, με στόχο την πρόκληση κοινωνικής αναταραχής".

Την περίοδο εκείνη η Ντέιβις, που υποστήριζε ενεργά το κίνημα των Μαύρων Πανθήρων, πρωτοστάτησε σε εκδηλώσεις συμπαράστασης στους μαύρους φυλακισμένους Τζορτζ Τζάκσον, Φλίτα Ντράμγκο και Τζον Κλισέτ, που κατηγορήθηκαν για το φόνο ενός λευκού δεσμοφύλακα στις διαβόητες για την απάνθρωπη σκληρότητά τους φυλακές Σολεδάδ, στην Καλιφόρνια^[12]. Οι οργανώσεις των μαύρων κατήγγειλαν δικαστική σκευωρία, φέρνοντας στο φως όλη τη ρατσιστική μισαλλοδοξία του αμερικανικού δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος^[13][14].

Στις 7 Αυγούστου του 1970, τρεις μαύροι, μεταξύ των οποίων και ο αδελφός του Τζορτζ Τζάκσον, Τζόναθαν, και ένας δικαστής σκοτώθηκαν ύστερα από ένοπλη απόπειρα απαγωγής του τελευταίου από δικαστήριο της καλιφορνέζικης πόλης Σαν Ραφαέλ, με στόχο τον εκβιασμό των αρχών για την απελευθέρωση των τριών καταδίκων της Σολεδάδ^[15]. Στις 15 Αυγούστου η αμερικανική κοινή γνώμη, που παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον την πολύκροτη υπόθεση της Σολεδάδ, έμεινε άφωνη διαβάζοντας στις εφημερίδες ότι εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψη της απολυμένης καθηγήτριας Άντζελα Ντέιβις, με τις κατηγορίες του φόνου πρώτου βαθμού, της απαγωγής και της συνωμοσίας. Το FBI κατηγόρησε την Ντέιβις για συνενοχή στην αιματηρή απόπειρα στο Σαν Ραφαέλ, υποστηρίζοντας ότι τρία από τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην απόπειρα ήταν καταχωρισμένα στο όνομα της μαύρης κομμουνίστριας. Η υπόθεση απέκτησε πανεθνικό ενδιαφέρον καθώς η Ντέιβις, που κρυβόταν για να αποφύγει τη σύλληψη, αντιμετώπιζε ακόμα και την ποινή του θανάτου, αφού η πολιτειακή νομοθεσία προέβλεπε την ίδια τιμωρία φυσικών και ηθικών αυτουργών προκειμένου για εγκλήματα πρώτου βαθμού. Έπειτα από ένα άνευ προηγουμένου ανθρωποκυνηγητό σε όλη τη χώρα, η Ντέιβις συνελήφθη στις 13 Οκτωβρίου στη Νέα Υόρκη και φυλακίστηκε στην Καλιφόρνια σαν εξαιρετικά επικίνδυνη εγκληματίας^[16]. Μόνο έπειτα από μια μεγάλη κινητοποίηση προοδευτικών οργανώσεων και διανοουμένων και κάτω από την πίεση μεγάλης μερίδας του Τύπου, οι δικαστικές αρχές της Καλιφόρνιας έκριναν αντισυνταγματική την ποινή του θανάτου για την περίπτωση της Ντέιβις και επέτρεψαν την απελευθέρωσή της με χρηματική εγγύηση εν αναμονή της δίκης της, που έγινε ενάμιση χρόνο αργότερα.

Η Άντζελα Ντέιβις (στο κέντρο, χωρίς γυαλιά) μπαίνει στο UCLA τον Οκτώβριο του 1969 για να δώσει την πρώτη της διάλεξη.

Η Άντζελα Ντέιβις με την Βαλεντίνα Τερεσκόβα, 1972

Άντζελα Ντέιβις: Όταν ήμουνα στη φυλακή, ανάμεσα στο 1970-1972, αντιμέτωπη με θανατική ποινή, πλήθος Έλληνες στήριξαν την καμπάνια για τη ζωή μου, έλαβα μάλιστα τότε πολλά ένθερμα μηνύματα αλληλεγγύης μαζί κι ένα όμορφο ξυλόγλυπτο-δώρο από Έλληνες πολιτικούς κρατούμενους. Τους χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ και το δίνω στα εγγόνια τους^[17].

Ρατσιστική επίθεση σε προσφυγόπουλα στο Ωραιόκαστρο (άρθρο από το facebook της Μ. Λουκά)

 

Κι όμως υπήρξαν άνθρωποι που χθες το βράδυ δεν έκατσαν να φάνε με κάποια αγαπημένα τους πρόσωπα, να δουν αγκαλιά μια ταινία, να σκεφτούν λίγο τους εαυτούς τους στην εκπνοή μιας δύσκολης χρονιάς ή να μαλακώσουν κοιτάζοντας τα φωτάκια της απέναντι πολυκατοικίας.

Υπήρξαν άνθρωποι που χθες το βράδυ πήραν μαχαίρια, σιδηρολοστούς και καδρόνια για να επιτεθούν σε δομή που φιλοξενούνται ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στο Ωραιόκαστρο, σε δομή δηλαδή που φιλοξενούνται παιδιά που έχουν βιώσει πόλεμο και διώξεις και που ζουν μόνα τους, μακριά από τις οικογένειες τους ή ό,τι έχει απομείνει από αυτές. Φώναξαν ρατσιστικά συνθήματα κι επιχείρησαν να εισβάλλουν μέσα.

Τραυμάτισαν- σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στον Τύπο- τέσσερα άτομα, εκ των οποίων το ένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και γενικά προκάλεσαν ταραχή σε εργαζόμενους/ες και φιλοξενούμενους.

Δεν ξέρω αν δηλώνουν «χριστιανοί» ή «πατριώτες» (btw η δομή που επιτέθηκαν τελεί υπό τη σκέπη της Εκκλησίας). Είναι σίγουρα φασίστες που έχουν απολέσει κάθε ίχνος ηθικής αξίας και κάθε δυνατότητα σύνδεσης με οποιαδήποτε ψυχοσυναισθηματική κατάσταση που δεν εμπεριέχει το μίσος.

Μακάρι να πάνε στο διάολο μαζί με το 2020.

Από

Maria Louka