VIA NEGATIVA

  Αφού έγινα Πρόεδρος, ζήτησα από κάποια μέλη της σωματοφυλακής μου να πάμε βόλτα στην πόλη. Μετά την βόλτα πήγαμε για μεσημεριανό σε εστιατόριο. Καθόμασταν σε ένα από τα κεντρικότερα, και ο καθένας μας αποφάσισε τι θέλει. Μετά από λίγη αναμονή, εμφανίστηκε ο σερβιτόρος που έφερε τα μενού μας, εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι στο τραπέζι που ήταν ακριβώς μπροστά από το δικό μας υπήρχε ένας μοναχικός άνθρωπος που περίμενε να τον σερβίρουν. Όταν υπηρετήθηκε, είπα σε έναν από τους στρατιώτες μου: πήγαινε να ζητήσεις από αυτόν τον άντρα να έρθει μαζί μας. Ο στρατιώτης πήγε και μετέδωσε την πρόσκληση μου. Ο άνθρωπος στάθηκε όρθιος, πήρε το πιάτο και κάθισε δίπλα μου. Ενώ έτρωγε, τα χέρια του έτρεμαν συνεχώς και δεν σήκωνε το κεφάλι του από το φαγητό. Όταν τελειώσαμε, με χαιρέτησε χωρίς καν να με κοιτάξει, ..του έσφιξα το χέρι και απομακρύνθηκε! Ο στρατιώτης μου είπε: - Κύριε, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι πολύ άρρωστος γιατί παρατήρησα τα χέρια του , δεν σταμάτησαν να τρέμου...

 

  Η Ντέιβις γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1944 στο  Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα)  και μεγάλωσε σε συνθήκες ρατσιστικής καταπίεσης. [11]  Σπούδασε στα πανεπιστήμια της  Μασαχουσέτης , του  Παρισιού , της  Φραγκφούρτης  και της Καλιφόρνιας, όπου διδάχθηκε φιλοσοφία και κοινωνιολογία από τον παγκοσμίως διάσημο διανοητή  Χέρμπερτ Μαρκούζε . Το 1969 έγινε σε ηλικία 25 ετών επίκουρη καθηγήτρια της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αλλά αποβλήθηκε από αυτό όταν έγινε γνωστό ότι ήταν ενεργό μέλος του Κ.Κ. Η.Π.Α. Στη συνέχεια επέστρεψε για ένα μικρό διάστημα, καθώς πολιτειακό δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματική την απόλυσή της, για να εκδιωχθεί οριστικά τον Ιούνιο του  1970 , αυτή τη φορά για "μια σειρά εμπρηστικές ομιλίες της, με στόχο την πρόκληση κοινωνικής αναταραχής". Την περίοδο εκείνη η Ντέιβις, που υποστήριζε ενεργά το κίνημα των Μαύρων Πανθήρων, πρωτοστάτησε σε εκδηλώσεις συμπαράστασης στους μαύρους φυλακισμένους Τζορτζ Τζάκσον, Φλ...

  Κι όμως υπήρξαν άνθρωποι που χθες το βράδυ δεν έκατσαν να φάνε με κάποια αγαπημένα τους πρόσωπα, να δουν αγκαλιά μια ταινία, να σκεφτούν λίγο τους εαυτούς τους στην εκπνοή μιας δύσκολης χρονιάς ή να μαλακώσουν κοιτάζοντας τα φωτάκια της απέναντι πολυκατοικίας. Υπήρξαν άνθρωποι που χθες το βράδυ πήραν μαχαίρια, σιδηρολοστούς και καδρόνια για να επιτεθούν σε δομή που φιλοξενούνται ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στο Ωραιόκαστρο, σε δομή δηλαδή που φιλοξενούνται παιδιά που έχουν βιώσει πόλεμο και διώξεις και που ζουν μόνα τους, μακριά από τις οικογένειες τους ή ό,τι έχει απομείνει από αυτές. Φώναξαν ρατσιστικά συνθήματα κι επιχείρησαν να εισβάλλουν μέσα. Τραυμάτισαν- σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στον Τύπο- τέσσερα άτομα, εκ των οποίων το ένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και γενικά προκάλεσαν ταραχή σε εργαζόμενους/ες και φιλοξενούμενους. Δεν ξέρω αν δηλώνουν «χριστιανοί» ή «πατριώτες» (btw η δομή που επιτέθηκαν τελεί υπό τη σκέπη της Εκκλησίας). Είναι σίγουρα φασίστες που έχουν α...