Ελευθερία (του LANGSTON HUGHES)

 

 

Ελευθερία (του LANGSTON HUGHES)

Ελεύθερη απόδοση ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΤΑΛΗΣ

 

     Η λευτεριά δεν θα έρθει

Σήμερα, τούτη τη χρονιά,

Ούτε ποτέ της

Μέσα από παζαρέματα και φόβο.

 

Έχω το ίδιο μερτικό σε δίκιο

Όσο κι ο καθένας μας

Για να στέκω ορθός

Στα δυο μου πόδια

Και να κατέχω γη.

 

Βαρέθηκα να ακούω να μου λένε

Μη βιάζεσαι, τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους

Καινούρια μέρα θα φέρει το αύριο.

Να τη βράσω τη λευτεριά μου σαν θα είμαι πια νεκρός.

Κανείς δε ζει με το ψωμί που ελπίζει πως θα φάει…

 

Η λευτεριά είναι

Ο σπόρος ο γερός

Που τον φυτεύεις

Όταν η ανάγκη το επιβάλλει.

Κι εγώ εδώ ζω

Και θέλω να είμαι τόσο λεύτερος

Όσο είσαι και συ.

Προσευχή (του FRANCISCO X. ALARCÓN) ελεύθερη απόδοση: Δημήτρης Κανταλής

 

Προσευχή (του FRANCISCO X. ALARCÓN)

ελευθερη αποδοση: δημητρησ κανταλησ

 

 Ο θεός μου θέλω να 'ναι συνένοχός μου

Να περνάει τις νύχτες του σε κακόφημα σπίτια

Και να σηκώνεται αργά το Σάββατο

 

Ένας θεός που γυρνάει σφυρίζοντας στα σοκάκια

Και τα χείλη του τρέμουν πριν σμίξουν

με τα χείλη της αγαπημένης του

 

 

Ένας θεός  που στήνεται στην ουρά

Για να μπει στο σινεμά

Και  πίνει το καφεδάκι του με γάλα

 

 

Ένας θεός φυματικός που φτύνει αίμα

Και δεν του φτάνουν τα λεφτά

Ούτε για να πάρει το λεωφορείο

 

Ένας θεός που πέφτει αναίσθητος

Όταν ο μπάτσος στη διαδήλωση

Τον τσακίζει χτυπώντας τον με το γκλομπ

 

 Ένας θεός που κατουριέται από το φόβο του

  Προτού να τον αγγίξει 

  ο βασανιστής του

  με  τα ηλεκτρόδια

 

Ένας θεός που δεν του απόμεινε

Ούτε ένα κόκκαλο γερό

Κι ο πόνος του ματώνει τον αέρα

 

 

Ένας θεός άνεργος,

ένας θεός αλλιώτικος

Ένας θεός κυνηγημένος

Ένας θεός πεινασμένος

Ένας θεός εξόριστος

Ένας θεός που βράζει από αγανάκτηση

 

Ένας θεός που μες τη φυλακή του

Δεν παύει να ονειρεύεται

Πως τούτη η κοινωνία κάποτε θα αλλάξει

 

Θέλω ο δικός μου θεός

να είναι πιο κοντά σε ό,τι λέμε  «θεό.»

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ

Παρέα με το Λάσκαρη, τη Φρίκη, τον Κοκό. Στα τσακίδια χαραμοφάηδες!

 

Δίκτυο Αλληλεγγύης Αγίας Παρασκευής - 22η διανομή τροφίμων χωρίς μεσάζοντες

 

Την Κυριακή 13 Ιουνίου διοργανώσαμε την 22η διανομή τροφίμων χωρίς μεσάζοντες “Μπορούμε κι αλλιώς”, στο Κοντόπευκο στην πλατεία Μελίνας Μερκούρη από τις 09.00 μέχρι τις 14.00.

Εδώ και 10 περίπου χρόνια που λειτουργεί το Δίκτυο μένουμε με συνέπεια και σταθερότητα στο στόχο μας: Υποστηρίζουμε τους παραγωγούς, υποστηρίζουμε τους ανθρώπους που δουλεύουν στη βιοτεχνία και δε ξεχνάμε ότι η τροφή είναι ποιότητα και δεν είναι διαφήμιση και καταναλωτισμός.

Στην πρόσφατη δράση μας, κοντά μας βρέθηκαν φίλες και φίλοι από τη συλλογικότητα «ΣΤΕΚΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ» στα πλαίσια της κοινής μας προσπάθειας για συλλογή υπογραφών προκειμένου να αποδοθεί ο περιβάλλων χώρος της βίλλας Ιόλα στους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής. Παρόλο που έχουν περάσει πολλά χρόνια από την αγορά του χώρου, οι μέχρι τώρα δημοτικές αρχές επιμένουν να κρατούν το χώρο κλειδαμπαρωμένο με διάφορες «προφάσεις εν αμαρτίαις». Άραγε αναζητούν τον ιδιώτη επιχειρηματία που θα αναλάβει την «αξιοποίηση» του χώρου με τις γνωστές υπόγειες διαδικασίες που προσπορίζουν οικονομικά και άλλα οφέλη σε «ημετέρους;»

Καλούμε τους συν-δημότες μας να κάνουν δική τους υπόθεση  το δικαίωμά τους στη χρήση αυτού του χώρου όπως και κάθε άλλου ελεύθερου χώρου που ανήκει στο δήμο και αποκτήθηκε όχι με τα λεφτά κάποιας δημοτικής αρχής αλλά με τα χρήματα που καταβάλλουν επί δεκαετίες οι δημότες της Αγίας Παρασκευής. Σε κάθε μας δράση πορευόμαστε με αλληλεγγύη έχοντας  στα αυτιά και στις καρδιές μαςτα λόγια του ποιητή:

 Ξέρουμε καλά πως δεν έχουμε τρακτέρ να κατεβάσουμε στους δρόμους για να εισακουστούμε, αλλά θα αγωνιστούμε να παραμείνουμε Αλληλέγγυοι  Άνθρωποι αγκαλιάζοντας η μία τον άλλον επειδή μόνο μαζί  θα σταματήσουμε αυτήν τη λαίλαπα του ολέθρου, την μαζικής κλίμακας διεθνή κρίση ανθρωπισμού, που εκπορεύεται από “πολιτισμένες” χώρες και αφανίζει κράτη και λαούς σε όλο τον πλανήτη, σε μια κλιμακούμενη παγκοσμιοποίηση τρόμου, φόβου και απέραντης δυστυχίας».

Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο! (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα)

αποανάπτυξη ή βαρβαρότητα

 

ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ