Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Γάζα

Γιώργος Αυγερόπουλος: «Στη Γάζα είδα ανθρώπους που έχουν συμφιλιωθεί με ...

Η Μαντλίν στη Γάζα, το κολιμπρί στην πυρκαγιά

  ΜΙΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Στο μεγάλο δάσος, όπου ζούσαν πολλά ζώα, ξέσπασε φωτιά. Όταν η φωτιά ήταν  μικρή, τα ζώα δεν έκαναν τίποτα για να τη σβήσουν. Απλά μετακινήθηκαν σε  κάποια διπλανή περιοχή του δάσους ελπίζοντας να περάσει γρήγορα το κακό.  Καθώς, όμως, φυσούσε αέρας, η φωτιά φούντωσε για τα καλά. Σε λίγη ώρα το  δάσος καιγόταν από τη μια άκρη ως την άλλη. Τα ζώα, όταν είδαν το μέγεθος της  φωτιάς, τόσο πολύ φοβήθηκαν που άλλα τράπηκαν σε φυγή και άλλα παρέλυσαν  και παραδόθηκαν στο έλεος της φωτιάς.  Όλα εκτός από το κολιμπρί, το πιο μικρό  πουλί του δάσους, που πηγαινοερχόταν ακούραστο στο κοντινό ποτάμι για να  μεταφέρει με το ράμφος του μια σταγόνα νερό και να σβήσει τη φωτιά. Τα άλλα  ζώα, που ήταν πολύ μεγαλύτερα, όπως ο ελέφαντας, είδαν την προσπάθεια του  κολιμπρί και του φώναξαν: “Είσαι τόσο μικρό και η φωτιά είναι τόσο μεγάλη. Το  ράμφος σου χωράει μόνο μια μικρή σταγόνα νερό. Στ’ αλήθεια, πιστεύεις ότι η ...

Δεν μας αξίζει ένας τέτοιος θάνατος ( του Mosab Abu Toha - ελεύθερη απόδοση Δημήτρης Κανταλής)

    Ακόμα κι ο θάνατος μάς κάνει να ντρεπόμαστε Με τα κορμιά μας παραμορφωμένα και στρεβλά Γεμάτα κεντίδια από σφαίρες και θραύσματα από οβίδες Τα ονόματά μας ακούγονται παραποιημένα στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις Οι φωτογραφίες μας, κολλημένες στους τοίχους των σπιτιών μας Ξεθωριάζουν και κιτρινίζουν Οι επιγραφές που χαράχτηκαν στις πλάκες των τάφων μας χάνονται μέρα με τη μέρα Καθώς τις σκεπάζουν οι ακαθαρσίες από τα πουλιά και τα ερπετά.   Κανείς πια δεν ποτίζει τα δέντρα που έριχναν τη σκιά τους στους τάφους μας. Ο ήλιος σαν μια γιγάντια φλόγα εξαφανίζει  ό,τι απόμεινε από τα πτώματά μας που σαπίζουν.

Άτιτλο ποίημα (του Παλαιστίνιου ποιητή Zakaria Mohammed) - απόδοση στα Ελληνικά Δημήτρης Κανταλής

  Έκλαιγε! Του έπιασα, λοιπόν, το χέρι για να τον συνεφέρω  και για να του σκουπίσω τα δάκρυα. Του είπα με ένα κόμπο στο λαιμό:  Σου υπόσχομαι πως στο τέλος θα νικήσει το δίκιο  και γρήγορα θα έρθει η ειρήνη.  Μα και βέβαια του 'λεγα ψέμματα. Το ξέρω πως δεν πρόκειται  να νικήσει το δίκιο κι ούτε η ειρήνη θα έρθει γρήγορα,  αλλά έπρεπε να σταματήσω τα δάκρυά του. Έχω αυτή τη λαθεμένη ιδέα που λέει πως,  αν μπορούμε με ένα κόλπο να σταματήσουμε το ποτάμι των δακρύων,  όλα θα πάρουν ένα δρόμο σωστό.  Και τότε, τα πράγματα θα τα δεχτούμε όπως είναι.  Η απανθρωπιά και το δίκιο θα βόσκουν παρέα στον κάμπο,  ο θεός θα είναι αδελφός με το σατανά  και το θύμα θα βρει αγάπη από το φονιά του.  Όμως τα δάκρυα με τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσουν.  Ολοένα ξεχύνονται σαν πλημμύρα  και χαλάνε το ψεύτικο φτιασίδωμα της ειρήνης. Και γι αυτό, για την πίκρα των δακρύων που επιμένουν,  άσε τα μάτια να εξαγνιστούν και να...

Εμένα μου φτάνει ( της Fadwa Tuqan) - Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Κανταλής

  Εμένα μου φτάνει, Μου φτάνει  μοναχά να πεθάνω στη γη της Παλαιστίνης εκεί να έχω τον τάφο μου  στο χώμα της να λιώσω, να χαθώ και πάλι να βλαστήσω σαν λουλούδι να με χαρεί ένα παιδάκι απ' την πατρίδα μου Μου φτάνει που θα είμαι για πάντα στην αγκαλιά της χώρας μου κοντά της, σαν μια χούφτα σκόνη σαν ένα φυλλαράκι χλόης, ένα αγριολούλουδο.