Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ώρα του μαθήματος (απόσπασμα)- Massimo Recalcati

 The Art Of Learning Painting by Leon Zernitsky - Fine Art America

 ... Είναι αλήθεια ότι η εποχή μας δεν καλλιεργεί πια το ιδεώδες ενός Σχολείου αυταρχικού, που επιδιώκει την πειθαρχία. Ο μαθητής δεν ταυτίζεται πια με το στραβό κλήμα, ούτε ο δάσκαλος με τον ευθύ πάσαλο και το σύρμα που θα ισιώσουν μια ανωμαλία. Δεν πρόκειται για το σχολείο-Οιδίποδας. Ο συγκαιρινός κονφορμισμός δεν είναι πλέον ηθικός, αλλά γνωσιακός και παραγωγικός. Ο μαθητής δεν είναι ένα στραβό κλήμα, αλλά μια μηχανή που πρέπει να σημειώνει ικανοποιητικές επιδόσεις.Πρόκειται για δύο μοντέλα γνώσης που το ένα διαδέχθηκε το άλλο, όπως είδαμε, στο πέρασμα από το σχολείο-Οιδίποδας στο σχολείο-Νάρκισσος Αν στο πρώτο η εκπαίδευση ισιώνει τα στρεβλά κλήματα κάνοντάς τα όλα ίδια,στο δεύτερο δεσπόζουν οι γνωσιακές και επιτελεστικές αξιώσεις : η εκμάθηση συνίσταται στο γέμισμα του εγκεφάλου μας με files, σύμφωνα με το ιδεώδες μιας εν δυνάμει απεριόριστης μετάγγισης πληροφοριών στη μνήμη μας. Η βοτανική ψευδαίσθηση αντικαταστάθηκε από την τεχνολογική και γνωσιακή: το θάνατο του βιβλίου, τη μηχανογράφηση των διδακτικών μέσων, την προσήλωση στις μαθησιακές μεθοδολογίες, τη μανιώδη αξιολόγηση, την καταστροφική γραφειοκρατικοποίηση του ρόλου του δασκάλου, ο οποίος πρέπει όλο και περισσότερο να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του θεσμού και όχι των μαθητών- εντέλει, την υποβάθμιση της ώρας του μαθήματος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Παναγιώτης Κονδύλης για την Αριστερά και τη Δεξιά

  « Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των δεξιών, πλείστοι όσοι με θεωρούν αριστερό· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των αριστερών, πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν δεξιό . Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί και στις δύο χρησιμοποιώ τα ίδια αναλυτικά εργαλεία και στις δύο, πρόθεσή μου δεν είναι να προσφέρω πολεμικά επιχειρήματα στη μια πλευρά εναντίον της άλλης, αλλά να δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη κι υπέρτερη προοπτική ­και μια τέτοια προοπτική είναι, ως γνωστόν, άχρηστη σε όσους μάχονται για τη παράταξή τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα (ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, αυτό δεν ενδιαφέρει εδώ) για τον εαυτό τους, ήτοι για τη ταυτότητα που τους επιτρέπει να προσανατολίζονται και να επιβιώνουν κοινωνικά. Ακριβώς η συνύφανση της πολιτικής ιδεολογίας με τις εκάστοτε ανάγκες της προσωπικής ταυτότητας προσδίδει στις διαμάχες μεταξύ φορέων των διαφόρων ιδεολογιών οξύτητα ασυμβίβαστη με μιαν διαφορισμένη θεώρηση του άλλου· γ...

Μενέλαος Χαραλαμπίδης: «Οι δωσίλογοι δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν τον κρα...

Γιάννη Μαυρή: Παρεμποδίζοντας την Αποστασία. Ιουλιανά 1965: Κοινωνική Διαμαρτυρία και Αριστερά Πρόλογος στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη

   Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη αποτελεί την πλέον συστηματική, αναλυτική και πρωτότυπη χαρτογράφηση της εκτεταμένης κοινωνικής διαμαρτυρίας, που συντάραξε την Ελλάδα τον Ιούλιο του 1965. Είναι προϊόν μακροχρόνιας και επίπονης έρευνας σε πολυάριθμες, πρωτογενείς ή αρχειακές πηγές, ανεκμετάλλευτες μέχρι σήμερα, όπως είναι -μεταξύ πολλών άλλων- η εξαντλητική αποδελτίωση και διασταύρωση του ημερήσιου πολιτικού τύπου της εποχής, τόσο  εθνικής  όσο και  τοπικής εμβέλειας . Ως αποτέλεσμα και καλύπτοντας το υφιστάμενο ερευνητικό κενό, συγκρότησε μια μοναδική, αξιόπιστη και ολοκληρωμένη βάση εμπειρικών ποσοτικών δεδομένων για την καταγραφή των συμβάντων διαμαρτυρίας. Η μελέτη του εξαντλεί την υπάρχουσα θεωρητική βιβλιογραφία σχετικά με τα κοινωνικά κινήματα και εντάσσει τα εμπειρικά δεδομένα που συγκέντρωσε σε ένα συνεκτικό ερμηνευτικό πλαίσιο. Η έρευνα του Κ. Λαμπράκη συνεισφέρει ουσιαστικά στην ιστορική μελέτη των Ιουλιανών, προσθέτοντας νέα στοιχεία, εμπλουτίζ...