...Καμία γενιά, ποτέ και πουθενά, δεν υπήρξε ενιαία ως προς τις αξίες, τις ιδέες και τη στάση ζωής. Πέραν αυτού, όσοι και όσες συμμετείχαν στην αντιδικτατορική δράση και την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ανήκαν στους ίδιους πολιτισμικούς κόσμους, ούτε στις ίδιες κοινωνικές τάξεις. Ενώθηκαν για κάτι συγκεκριμένο και κατόπιν δεν πορεύτηκαν, όλοι και όλες, στους ίδιους δρόμους. Κάποιων ,μάλιστα, οι δρόμοι απείχαν πολύ μεταξύ τους.
Τα παραπάνω συμπεράσματα υπογραμμίζουν απλώς την κουτοπόνηρη ρηχότητα της αντίληψης που αντιμετωπίζει τη γενιά του Πολυτεχνείου ως αδιαίρετο σύνολο και την κλείνει όλη σε ένα τσουβάλι, θεωρώντας πως αν την πετάξει στον γκρεμό, θα απαλλαγεί και από την οποιαδήποτε αύρα του μεταπολιτευτικού ριζοσπαστισμού. Πως αν αφοριστεί σύσσωμη η γενιά, θα ξορκιστεί και η ιδεολογική και πολιτισμική γέννα του 1973. Η γενιά που υποτίθεται μας κυβέρνησε, βγάζοντας το 15-16% των κυβερνητικών στελεχών και δυο πρωθυπουργούς...
................................................................
Η αναγωγή της Μεταπολίτευσης σε ιστορικό κύκλο με αρνητικό πρόσημο δεν είναι μια φιλολογική εμμονή όσων πιστεύουν ότι κάποτε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας ανάσανε και ξεθάρρεψε περισσότερο από όσο έπρεπε. Είναι κυρίως ο παιάνας για να κοπεί κι άλλος αέρας από όσον απέμεινε. Αν και πότε θα βρει αποτελεσματικές αντιδράσεις τούτος ο συνδυασμός αλμάτων και παιάνων, αυτό μένει να φανεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου