Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΜΙΑ ΚΕΡΑΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ

 ΚΕΡΑΙΕΣ  ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ:
ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ  Ή ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ;

Η συνέλευση κατοίκων Κοντοπεύκου επανέφερε στην επικαιρότητα  ένα κρίσιμο θέμα που αφορά το περιβάλλλον και την υγεία ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων της πόλης μας , το θέμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας . Με αφορμή την επικείμενη τοποθέτηση  κεραίας  cosmote  μέσα στον κέντρο του Κοντοπεύκου και δίπλα σε 4 σχολεία –(ένα εκ των οποίων ,το «Κωφών και Βαρηκόων» , έχει σοβαρότατο θέμα με την ακτινοβολία λόγω ιδιαιτερότητας των μαθητών του)  και ένα δημοτικό γυμναστήριο   οι κάτοικοι ευαισθητοποιήθηκαν , κινητοποιήθηκαν ,ετοιμάζουν ημερίδα ενημέρωσης στις 2/3  , αξιοποιούν τα όποια  νομικά μέσα, διαμαρτύρονται  για το αυτονόητο:
το δικαίωμα  για ένα περιβάλλον χωρίς ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία , το δικαίωμα  να μην γίνονται τα πειραματόζωα  των εταιρειών.
Ανοιξαν όμως ένα μεγάλο ζήτημα που δυστυχώς ελάχιστα είχε απασχολήσει σοβαρά τις εκάστοτε δημ. Αρχές. Η Αγία Παρασκευή έχει μετατραπεί σε ένα πάρκο νόμιμων ή παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας –είναι χαρακτηριστικό ότι τώρα ενημερώνεται η σημερινή δημοτική αρχή  για τον αριθμό των νόμιμων κεραιών (για τις παράνομες δεν  γνωρίζουμε   τον ακριβή αριθμό τους)- υπάρχει ανυπαρξία ενημέρωσης ,ελέγχου και επιλογής και βέβαια διάφοροι «καλοθελητές»  συμπολίτες εκμεταλλεύονται όλο αυτό το καθεστώς - που μετά από τον νόμο Βορίδη έγινε  νόμιμο με συνοπτικές διαδικασίες – εγκαθιστώντας με πλουσιοπάροχη αμοιβή  κεραίες κινητής τηλεφωνίας  στις ταράτσες τους, αδιαφορώντας για την υγεία των γειτόνων τους.
Η εμπειρία των αγώνων  των κατοίκων ενάντια στις κεραίες έχει αποδείξει  ότι μόνο τα κινήματα των πολιτών  μπορούν να σταματήσουν  αυτό το καθεστώς  αφού όλα τα άλλα είναι εναντίον τους. Ο νόμος Βορίδη,κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των εταιρειών,  έχει απλουστεύσει τις διαδικασίες νομιμοποίησης των κεραιών ( η πολεοδομία απλώς υπογράφει σε χρόνο ρεκόρ, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι ένα τυποποιημένο χαρτί μιας σελίδας , τα δικαστήρια βασιζόμενα στον νόμο απορρίπτουν συνήθως τις -πανακριβες όπως τα έχουν κάνει,όχι τυχαία βέβαια- αγωγές των κατοίκων,οι μετρήσεις που γίνονται βρίσκονται και αυτές όλως τυχαίως πάντα κάτω από τα όρια και οι δήμοι απλώς παρακολουθούν τις εταιρείες που επιλέγουν όπου γουστάρουν  να τοποθετούν τις κεραίες τους στις πόλεις .Δεν είναι τυχαίο ότι  η προσπάθεια που έκανε ο δήμος Π. Φαλήρου σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Πατρών για να βάλει μιά τάξη στο χάος των κεραιών συνάντησε την αδιαφορία των εταιρειών, που τελικά τις εγκατέστησαν όπου ήθελαν.Οσο για τα όρια που συνεχώς επικαλούνται  πρέπει να πούμε ότι έχουμε τα υψηλότερα όρια  συγκριτικά με άλλες χώρες της Ε.Ε. – είναι πασιφανές ποιοι τελικά καθορίζουν τα όρια- και  ο μύθος των εταιρειών ότι οι κεραίες τους  σε κατοικημένες περιοχές εκπέμπουν στο 70% π.χ. δεν σημαίνει τίποτα σε σχέση με αυτά τα  όρια.
Οι εταιρείες λοιπόν έχοντας απο τη μιά την δικαιολογία ότι είναι απαίτηση των καταναλωτών οι περισσότερες κεραίες για να έχουν λένε καλύτερο σήμα, λειτουργούν ανενόχλητα ,εκβιάζοντας κιόλας με απολύσεις αν δεν τις αφήσει το κράτος να μετατρέψει τις πόλεις σε απέραντα πάρκα κεραιών ,γράφοντας τελικά στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τους κινδύνους στην υγεία όλων μας .

Σε αυτά τα πλαίσια όπως τα περιγράψαμε  θεωρούμε ότι  κατ΄ αρχάς η δημοτική αρχή θα πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση και να στηρίξει τον αγώνα των κατοίκων με όσα μέσα διαθέτει  και για τις παράνομες αλλά και τις «νόμιμες» κεραίες που ρυπαίνουν το ίδιο τις ζωές μας . Την έμπρακτη υποστήριξη τους   πρέπει να έχουν  όλοι οι φορείς και οι συλλογικότητες  της πόλης ( δεν είναι θέμα π.χ. μόνο των ενοίκων της πολυκατοικίας στην Καραϊσκάκη  το να απομακρυνθεί η κεραία από την γειτονιά τους) ιδίως και αυτοί που ασχολούνται με τα σχολεία που τις περισσότερες φορές βρίσκονται πολύ κοντά στις κεραίες.
Είναι βέβαιο ότι το θέμα των κεραιών αγγίζει όλους μας  και περιλαμβάνει σίγουρα και  το θέμα της επιλογής  σε μιά κούρσα που επιβάλλει συνεχώς η διαφήμιση και ο καταναλωτισμός  και οι πλασματικές ανάγκες για πιο καλύτερο «σερφάρισμα»  και αυτό θα πρέπει να μας απασχολήσει. Αυτό όμως έχει μεγάλη διαφορά από δημοσιεύματα που διαβάσαμε πρόσφατα στα τοπικά μέσα, που αφήνουν στο απυρόβλητο το ρόλο των εταιριών της κινητής τηλέφωνίας  ,μιλάνε για ένα «κυνήγι μαγισσών»  εννοώντας   τον αγώνα των κατοίκων που ξεσηκώνονται προφανώς  αλλά που τελικά  καταλήγουν στο πολυφορεμένο σλόγκαν του «μαζί τα φάγαμε» από μιά άλλη σκοπιά.
Κλείνουμε  με τα αιτήματα που έχει εκφράσει κατά καιρούς το κίνημα κατά των κεραιών που τα συνυπογράφουμε και καλούμε και το  δημοτικό συμβούλιο να τα υιοθετήσει:
Αγώνας  για αλλαγή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου ώστε :
-          Να μειωθούν δραστικά τα όρια έκθεσης των κατοίκων στην ακτινοβολία
-          Να θεσπισθεί όριο ελάχιστης οριζόντιας απόστασης 300μ.  από χώρους πρόσβασης κοινού στο ίδιο ύψος με την κεραία και από σχολεία ,νηπιαγωγεία,γυμναστήρια κ.λ.π.
-          Καταγραφή και επανασχεδιασμό του δικτύου κεραιών μετά  από μελέτη με ευθύνη της πολιτείας και των δήμων που θα έχουν την τελική πρόταση για την εγκατάσταση τους.
-          Αναδιάρθρωση των μηχανισμών ελέγχου  με την συμμετοχή του υπουργείου υγείας

-          Σοβαρές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μενέλαος Χαραλαμπίδης: «Οι δωσίλογοι δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν τον κρα...

«Το περιγιάλι το κρυφό»: Ένα παρεξηγημένο ποίημα (από το ideostrovilos.gr)

  Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου. Άρνηση Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι. μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή Μγράψαμε τ’ όνομά της.. ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή. Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε την ζωή μας.• λάθος! κι αλλάξαμε ζωή Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, πολύ δημοφιλές στην Κύπρο, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου, την παραλία του Κόννου στον Πρωταρά, στις ανατολικές ακτές του νησιού μας. Σαν τέτοιο το συστήνουν οι ξεναγοί, έτσι το χρησιμοποιούν σε κείμενά τους δημοσιογράφοι και άλλοι. Δυστυχώς, παρ’ όλη την αγάπη και τους δεσμούς του ποιητή με την Κύπρο, παρ’ όλο ότι μια ολόκληρη ποιητική του συλλογή είναι εμπνευσμένη από την Κύπρο, αυτό δεν ευσταθεί. Ο  Γιώργος Σεφέρης  ήρθε για πρώτη φορά ...

Γιάννη Μαυρή: Παρεμποδίζοντας την Αποστασία. Ιουλιανά 1965: Κοινωνική Διαμαρτυρία και Αριστερά Πρόλογος στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη

   Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη αποτελεί την πλέον συστηματική, αναλυτική και πρωτότυπη χαρτογράφηση της εκτεταμένης κοινωνικής διαμαρτυρίας, που συντάραξε την Ελλάδα τον Ιούλιο του 1965. Είναι προϊόν μακροχρόνιας και επίπονης έρευνας σε πολυάριθμες, πρωτογενείς ή αρχειακές πηγές, ανεκμετάλλευτες μέχρι σήμερα, όπως είναι -μεταξύ πολλών άλλων- η εξαντλητική αποδελτίωση και διασταύρωση του ημερήσιου πολιτικού τύπου της εποχής, τόσο  εθνικής  όσο και  τοπικής εμβέλειας . Ως αποτέλεσμα και καλύπτοντας το υφιστάμενο ερευνητικό κενό, συγκρότησε μια μοναδική, αξιόπιστη και ολοκληρωμένη βάση εμπειρικών ποσοτικών δεδομένων για την καταγραφή των συμβάντων διαμαρτυρίας. Η μελέτη του εξαντλεί την υπάρχουσα θεωρητική βιβλιογραφία σχετικά με τα κοινωνικά κινήματα και εντάσσει τα εμπειρικά δεδομένα που συγκέντρωσε σε ένα συνεκτικό ερμηνευτικό πλαίσιο. Η έρευνα του Κ. Λαμπράκη συνεισφέρει ουσιαστικά στην ιστορική μελέτη των Ιουλιανών, προσθέτοντας νέα στοιχεία, εμπλουτίζ...