VIA NEGATIVA

Χρόνης Μίσσιος: “Παρέες, ρε, μπορείς να κάνεις παρέες; Φιλία. Έρωτα! Κάντε έρωτα, αγαπηθείτε κάντε τις παρέες σας, σκεφτείτε, αναπτύξτε την κριτική σας σκέψη.” Πιστεύω πως το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου ξεκινάει από το σώμα του . Άμα δεν έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου όπως σου γουστάρει, τότε μπορεί να αρνείσαι ένα ανελεύθερο σύστημα , αλλά ταυτόχρονα να αναπαραγάγεις ένα νέο σύστημα καταπίεσης. Και η ευτυχία του ανθρώπου δε μπορεί να νοηθεί διαφορετικά, παρά μονάχα μες από την ελευθερία του σώματός του, μες από την ελευθερία της συμπεριφοράς του. Νομίζω πως το πιο κρίσιμο πρόβλημα, για την εποχή μας τουλάχιστον, σχετικά με την ευτυχία του ανθρώπου είναι το πρόβλημα της ελευθερίας του, η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, χωρίς εξαρτήσεις, όρους ή περιορισμούς. Η απελευθέρωσή του από κάθε μορφή εξουσίας, ιεραρχίας και αυθεντίας. Οι άνθρωποι δε θα δουλεύουν από ανάγκη για να ζήσουν, αλλά από την ανάγκη της χαράς, της δημιουργίας . Ο ...

   ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝΕ, ΚΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΡΕΜΑΝΕ «Διαμαντή τον λέγανε, οι φασίστες έτρεμαν…» – Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής), ο θρυλικός καπετάνιος της Ρούμελης Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2017/06/21/diamanti-ton-legane-i-fasistes-etreman-giannis-alexandrou-diamantis-o-thrylikos-kapetanios-tis-roumelis/ «Διαμαντή τον λέγανε, οι φασίστες έτρεμαν…» – Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής), ο θρυλικός καπετάνιος της Ρούμελης Διαβάστε περισσότερα: https://www.kar.org.gr/2017/06/21/diamanti-ton-legane-i-fasistes-etreman-giannis-alexandrou-diamantis-o-thrylikos-kapetanios-tis-roumelis/ Ο Διαμαντής αναδείχθηκε σε πολιτικό καθοδηγητή του Αρχηγείου Παρνασσίδας. Οταν ο ΕΛΑΣ μετεξελίχθηκε σε οργανωμένο στρατό έγινε καπετάνιος του 34ου Συντάγματος της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ με χώρο ευθύνης κυρίως την Αττικοβοιωτία, καθώς λίγο καιρό προτού φύγουν οι Γερμανοί ο Διαμαντής είχε κατεβάσει τις προφυλακές του στον Ασπρόπυργο. Στην πραγματικότητα, οι Διαμαντής, Θεοχάρης...

Τον Μάρτιο του 1963 , η ΕΔΑ επανέφερε για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για τα «μέτρα ασφαλείας» της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή με αφορμή τη σύλληψη του διευθυντή της «Αυγής» Πότη Παρασκευόπουλου, επειδή είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ. Στις 13 Μαρτίου, ο εισηγητής της ΕΡΕ Κωνσταντίνος Καλλίας «άναψε φωτιές» μέσα στην αίθουσα της Βουλής όταν κατηγόρησε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού ότι δεν είναι δημοκρατικός. Ο Ηλιού αποκάλεσε τον Καλλία φασίστα. Τότε σηκώθηκε από το έδρανό του ο ακροδεξιός βουλευτής Κιλκίς της ΕΡΕ Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και απευθυνόμενος προς τους βουλευτές της ΕΔΑ τους απείλησε φωνάζοντας «θα ταφείτε», «Βούλγαροι, προδότες». Μάταια ο αντιπρόεδρος της Βουλής Μίχας χτυπούσε το κουδούνι και προσπαθούσε να αποκαταστήσει την τάξη. Ο Παπαδόπουλος, όρθιος, συνέχισε να απειλεί και να υβρίζει. Η συνέχεια ήταν εκρηκτική, όπως διαφαίνεται και από τον παρακάτω διάλογο που ακολούθησε: Α. Μπριλ...

    Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παρακάτω λόγο. Γιατί αγωνίστηκα. Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της! Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς. Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύ...

    Στις 16 Απριλίου 1895 διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στη χώρα κατά τις οποίες το Εθνικόν Κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη επικρατεί κατά κράτος του Νεωτερικού Κόμματος του Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος αποτυγχάνει να εκλεγεί Βουλευτής Μεσολογγίου. Το ευρύ εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα του Τρικούπη, χάρη στο οποίο δημιουργήθηκαν το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, ολοκληρώθηκαν μεγάλα εγγειοβελτιωτικά έργα, εγκαινιάστηκε η διώρυγα της Κορίνθου, βελτιώθηκαν οι λιμενικές εγκαταστάσεις των μεγαλύτερων παραθαλάσσιων πόλεων και συστάθηκαν το τηλεγραφικό και ταχυδρομικό δίκτυο, οδήγησαν στην πτώχευση της χώρας λόγω της οικονομικής εξάντλησης και της αδυναμίας εξυπηρέτησης των δανείων που είχαν συναφθεί. Στις εκλογές του Απριλίου, ο Τρικούπης αποτυγχάνει να εκλεγεί Βουλευτής Μεσολογγίου για 5 ψήφους. Στη θέση του εκλέχθηκε ο άσημος πολιτικός Μιλτιάδης Γουλιμής. Ο Χαρίλαος Τρικούπης αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική εκφράζοντας τη στενοχώρια του με την φράση «Ανθ' ημών Γουλι...

  Λίγοι είναι εκείνη που ξέρουν την ιστορία ή ακόμα και το όνομα της Μόνικα Ερτλ. Κανείς δεν θα περίμενε από ένα κορίτσι που γεννήθηκε μέσα στον ναζισμό τον Άυγουστο του 1937, να μετατραπεί μετά από κάποια χρόνια στην επαναστάτρια που θα έπαιρνε «εκδίκηση» για την δολοφονία του Τσε Γκεβάρα. Γεννήθηκε λοιπόν στο Μόναχο και ο πατέρας της Χανς ήταν κινηματογραφιστής των ναζί. Βοηθός της γνωστής προσωπικής φωτογράφου του Αδόλφου Χίτλερ, Έλενα Μπέρτα Αμάλιε «Λένι» Ρίφενσταλ. Ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους του καθεστώτος που επισκέπτονταν το σπίτι της ήταν και ο μετέπειτα «χασάπη της Λυών, Κλάους Μπάρμπι. Η μικρή Μόνικα μάλιστα τον αποκαλούσε «θείο». Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πατέρας της, όπως πολλοί άλλοι ναζί, ακολούθησε το «μονοπάτι» για την Νότια Αμερική. Βρέθηκε λοιπόν στην Βολιβία. Το 1954 τον ακολούθησε και η 17χρονη πια, Μόνικα. Ο [πατέρας της τής έμαθε να φωτογραφίζει αλλά και να χρησιμοποιεί όπλα. Παντρεύτηκε έναν Γερμανοβολιβιανό μεγαλοα...

Jerome David Salinger Ο φύλακας στη σίκαλη Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη Εκδόσεις: ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ Αθήνα    Κεφάλαιο 1  (απόσπασμα) ΑΝ θέλετε λοιπόν στ' αλήθεια να τ' ακούσετε, τότε πρώτο και κύριο μπορεί να περιμένετε πως θα σας πω πού γεννήθηκα, και τι φρίκη που ήτανε τα παιδικά μου χρόνια, και τι φτιάχνανε οι δικοί μου και τα ρέστα πριν με κάνουνε, κι ένα σωρό αηδίες και ξεράσματα καταπώς στο Δαβίδ Κόπερφηλντ, όμως δεν έχω όρεξη να πιάνω τέτοιες ιστορίες. Πριν απ' όλα, αυτά τα πράματα τα βαριέμαι όσο δεν παίρνει, κι έπειτα είναι κι οι γονείς μου, που θα κατεβάζανε από δυο αιμορραγίες ο καθένας αν έλεγα τίποτα πολύ προσωπικό για λόγου τους. Τσαντίζονται πολύ με κάτι τέτοια, ιδίως ο πατέρας μου. Δε λέω,είναι εντάξει να πούμε, αλλά μυγιάγγιχτοι του κερατά. Κι έπειτα, διάολε, δεν είπαμε να σας αραδιάσω ολόκληρη αυτοβιογραφία ή ξέρω γω τι. Θα σας μιλήσω μονάχα για κείνα τα τρελά που μου συμβήκανε γύρω στα περσινά Χριστούγεννα, και μετά με πήρε η κάτω βόλτα και με φέρανε δω πέρα να κ...