Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

«Φάρμα των Ζώων»: Συμπολίτες μου, σόρρυ

Η Πτώση ενός δικτάτορα που τον έλεγαν Τσαουσέσκου

  Γεννήθηκε σαν σήμερα 26 Γενάρη 2018 . Κατέρρευσε όταν κάποιος από τους 80.000 «οπαδούς» του στη κεντρική πλατεία Βουκουρεστίου φώναξε: Causescu g @ miesai (σε ελεύθερη απόδοση) https://youtu.be/wWIbCtz_Xwk Η φωτογραφία δείχνει τον πάλαι ποτέ πανίσχυρο Ρουμάνο ηγέτη Νικολάε Τσαουσέσκου  στην τελευταία δημόσια ομιλία του να κοιτά άναυδος το πλήθος που με δική του εντολή είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία για να τον στηρίξει. Επιχειρούσε μια απέλπιδα προσπάθεια να μείνει γαντζωμένος στο υπό κατάρρευση καθεστώς του. Ήδη πολλά χρόνια πριν, είχε διαχωρίσει τη θέση του από το ΚΚΣΕ, φλέρταρε ανοιχτά με την καπιταλιστική Δύση, είχε χάσει κάθε επαφή με το λαό και τα προβλήματά του, είχε βουτηχτεί ο ίδιος, η οικογένειά του και οι «αυλικοί» του σε πλήθος σκανδάλων και κατάχρησης εξουσίας. Ήταν 21 Δεκέμβρη του 1989 κι ο Τσαουσέσκου που βρισκόταν στην εξουσία από το 1965, έπαιζε το τελευταίο του χαρτί πιστεύοντας πως με μια στημένη μεγαλειώδη-καθώς έλπιζε- λαοσύναξη θα ανέστρεφε το κύμα αγα...

Τι θα μας κάνει ο Άδωνις αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ

  Αυτός ο άθλιος είναι υπουργός. Και μας απειλεί πως: Αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα βγάλω τα λεφτά μου έξω. Θα αφήσω να τα φάει ο Βαρεμένος; (23/9/2014) Αν επιδοτήσουμε τα rapid test θα χρεοκοπήσουμε και θα πάμε σε νέα Μνημόνια. Δε μπορώ να πιστέψω ότι θα μπορούσα να έχω οποιαδήποτε ιδεολογική ή πολιτική συγγένεια μ’ αυτό το γέλιο τσίρκο. Η Ν.Δ. είναι γελοία. (27/4/11) Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι βαθύπλουτος γόνος, τεμπέλης και λαϊκιστής. (Βουλή 9/6/11). Όποιος ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ & Ν.Δ., ψηφίζει ψεύτες & κλέφτες. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι κλέφτες και ψεύτες και όποιος τους ψηφίσει νομιμοποιεί δια της ψήφου του την κλοπή δημοσίου χρήματος. Τα Κυπριακά PCR είναι πολύ χαμηλής αξιοπιστίας. Μην μου παίρνει τη δόξα η Τρόικα! Τις απολύσεις γιατρών τις κάνω επειδή το θέλω εγώ. Θα ψήφιζα Τραμπ και με τα δυο χέρια. Τι να τα κάνουν τα λεφτά; Ταξίδια δεν μπορεί να κάνει, σε εστιατόρια δεν μπορεί να πάει, σε κατάστημα να ψωνίσει δεν μπορεί να πάει, τι να την κάνει την ρευστότητα; 3...

Γ. Ρίτσος: Γράμμα στον Ζολιό-Κιουρί

  Αη-Στράτης, Νοέμβρης 1950 Γραφει ο Γ. Ρίτσος απο το νησι του " Διχασμου" (κατά Κούλη) Ἀγαπημένε μου Ζολιό, σοῦ γράφω ἀπό τόν Ἁη-Στράτη. Βρισκόμαστε δῶ πέρα, κάπου τρεῖς χιλιάδες ἄνθρωποι ἁπλοί, δουλευτάδες, γραμματιζούμενοι μέ μιά τρύπια κουβέρτα στόν ὦμο μας μ' ἕνα κρεμμύδι, πέντε ἐλιές κι ἕνα ξεροκόμματο φῶς στό ταγάρι μας ἄνθρωποι ἁπλοί σάν τά δέντρα μπροστά στόν ἥλιο ἄνθρωποι πού δέν ἔχουμε ἄλλο κρίμα στό λαιμό μας ἐξόν μονάχα πού ἀγαπάμε ὅπως καί σύ τή λευτεριά καί τήν εἰρήνη. Ἀδελφέ μου Ζολιό, κάμποσα χρόνια τώρα τριγυρνᾶμε ἀπό ξερονήσι σέ ξερονήσι κουβαλώντας στή ράχη μας τίς σκηνές μας μήν προφταίνοντας νά στήσουμε τίς σκηνές μας μήν προφταίνοντας νά στήσουμε δυό λιθάρια νά βάλουμε πάνου τό τσουκάλι μας μήν προφταίνοντας νά ξυριστοῦμε καί νά καπνίσουμε μισό τσιγάρο στά γόνατα τῆς αὐγῆς. Ἀπό προσκλητήριο σέ προσκλητήριο ἀπό ἀγγαρεία σέ ἀγγαρεία κουβαλώντας στίς τσέπες μας κάτι παλιές φωτογραφίες τῆς ἄνοιξης - ὅσο πάει ξεθωριάζουν - δε γνωρίζονται - θἆταν αὐτός ὁ...

O Ken Loach για τον καπιταλισμό

  « Το σινεμά μάς κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει, από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να μας φτάσει στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία.  Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις. Μία είναι το σινεμά της διαμαρτυρίας, αυτό που δείχνει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία. Ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε να απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται - πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος.» -  Κεν Λόουτς

Ο Πικάσο και ο Μπρεχτ για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες

  Μπ. Μπρεχτ , Μετανάστες Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν: «Μετανάστες». Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο, δε φύγαμε γιατί το θέλαμε, λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν. Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε. Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία. Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά στα σύνορα, προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ’ ερωτήσεις κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα ν’ απαρνιόμαστε, χωρίς να συχωράμε τίποτ’ απ’ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε. Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας, περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα, μαρτυράει ...