Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2025

Λαός- Γιάννης Ρίτσος

  Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι. Κάτω απ' τη γλώσσα του κρατεί τους βόγκους και τα ζήτω κι αν κάνει πως τα τραγουδεί ραγίζουν τα λιθάρια.

«Ο Ερντογάν πήρε από τον Τραμπ κάτι πολύ σημαντικότερο από τα F-35, ας τ...

Μενέλαος Χαραλαμπίδης: «Οι δωσίλογοι δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν τον κρα...

«Το περιγιάλι το κρυφό»: Ένα παρεξηγημένο ποίημα (από το ideostrovilos.gr)

  Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου. Άρνηση Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι. μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή Μγράψαμε τ’ όνομά της.. ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή. Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε την ζωή μας.• λάθος! κι αλλάξαμε ζωή Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, πολύ δημοφιλές στην Κύπρο, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου, την παραλία του Κόννου στον Πρωταρά, στις ανατολικές ακτές του νησιού μας. Σαν τέτοιο το συστήνουν οι ξεναγοί, έτσι το χρησιμοποιούν σε κείμενά τους δημοσιογράφοι και άλλοι. Δυστυχώς, παρ’ όλη την αγάπη και τους δεσμούς του ποιητή με την Κύπρο, παρ’ όλο ότι μια ολόκληρη ποιητική του συλλογή είναι εμπνευσμένη από την Κύπρο, αυτό δεν ευσταθεί. Ο  Γιώργος Σεφέρης  ήρθε για πρώτη φορά ...

Η κρίση της αφήγησης(απόσπασμα) -Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν- μετάφραση Βασίλης Τσαλής

  ... Σήμερα, έχουμε καταληφθεί απ' τη φρενίτιδα της πληροφορίας και της επικοινωνίας, ενώ, ταυτόχρονα, δεν ελέγχουμε πια την επικοινωνία. Τουναντίον, εκθέτουμε τον εαυτό μας στην επιταχυνόμενη ανταλλαγή πληροφοριών που ξεφεύγει από τον συνειδητό έλεγχό μας. Η πληροφορία κατευθύνεται όλο και περισσότερο απ' έξω. Μποιάζει να υπακούει σε μιαν αυτόματη, μηχανική διαδικασία που καθοδηγείται από αλγόριθμους, για την οποία, όμως, εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτε Είμαστε στο έλεος ενός αλγοριθμικού "μαύρου κουτιού". Οι άνθρωποι συρρικνώνονται σε ένα σύνολο δεδομένων,το οποίο μπορεί να καθοδηγηθεί και να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης.  Στο καθεστώς της πληροφορίας ισχύουν και σήμερα τα λόγια του Γκέοργκ Μπύχνερ: "Μαριονέτες είμαστε, που άγνωστες δυνάμεις κινούν τα νήματά μας. Εμείς οι ίδιοι, τίποτε, τίποτε!" Η βία γίνεται απλώς πιο εκλεπτυσμένη και αόρατη, έτσι ώστε εμείς οι ίδιοι όχι μόνο αδυνατούμε πια να την αντιληφθούμε, αλλά και την συγχέουμε με την ελευθερία. Η τ...