Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΦΟΡΝΤΙΑΝΟΙ Η PHILIP MORRIS ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΔΩΔΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ

 

ΟΙ ΦΟΡΝΤΙΑΝΟΙ  Η PHILIP MORRIS ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΔΩΔΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ


 


Ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης που είχαμε μια παρέα αριστερών στα χρόνια της χούντας ήταν οι «Φορντιανοί». Έτσι αποκαλούσαμε τους -κατά την αυστηρή αριστερή μας κρίση- «εξωνημένους» προοδευτικούς διανοούμενους που δέχονταν ασμένως τη δωρεά ενός Φορντ πολυτελείας από την γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία ως επιβράβευση του πνευματικού τους έργου. Είχαμε, μάλιστα, δημιουργήσει και λίστα γνωστών πανεπιστημιακών και λοιπών ανθρώπων του πνεύματος, αλλά ουδέποτε την δημοσιοποιήσαμε ούτε την «αξιοποιήσαμε» άλλως πως.

Το δόγμα ότι η προσφορά δωρεάς από ορκισμένους μέντορες του καπιταλισμού πάντα γίνεται με υστεροβουλία, αντικατοπτρίζεται εμφανώς σε μια περίπτωση από τις «εν πολλαίς αμαρτίες πεσούσα» αυτοκινητοβιομηχανία. Και δεν αποτελεί υπερβολή ότι για τους τέως, νυν και αεί καπιτα-ληστές ισχύει πως «τα κέρδη τους κοστίζουν ανθρώπινες ζωές» Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα: Στη δεκαετία του 1970, τα αυτοκίνητα Ford Pinto παρουσίαζαν ρεκόρ πωλήσεων στις Η.Π.Α., αλλά είχαν ένα κατασκευαστικό μειονέκτημα που κάποιες φορές κόστιζε ακόμη και την απώλεια ζωής του οδηγού του οχήματος: Το ντεπόζιτο βενζίνης ήταν στην πίσω πλευρά του αυτοκινήτου, οπότε σε περίπτωση που το όχημα που ακολουθούσε τύχαινε να προσκρούσει στο Ford Pinto, συνήθως ακολουθούσε έκρηξη του ρεζερβουάρ «κι όποιον πάρει ο χάρος» . Κάποια στιγμή , όταν οι νεκροί ξεπέρασαν τους 500, ένας οδηγός που τη γλίτωσε με σοβαρά εγκαύματα κινήθηκε δικαστικά κατά της αυτοκινητοβιομηχανίας. Και τότε αποδείχθηκε πως ήταν γνωστό το πρόβλημα, ότι υπήρχε λύση ώστε να «θωρακιστεί» το ντεπόζιτο βενζίνης αλλά ήταν οικονομικά ασύμφορη! Τα έβαλαν κάτω με μολύβι και χαρτί οι οικονομικοί εγκέφαλοι της Ford  υπολόγισαν ότι για παράδειγμα: 180 θάνατοι και 180 θύματα εγκαυμάτων που θα συνέβαιναν λόγω του υπάρχοντος προβλήματος στο ντεπόζιτο βενζίνης συν την αξία του καμένου οχήματος θα επιβάρυναν την εταιρία με 49,5 εκατομμύρια δολάρια. Αντιστοίχως, αν πρόσθεταν ένα προστατευτικό κάλυμμα στο ρεζερβουάρ αξίας 11 δολαρίων στα  12,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα που ήδη κυκλοφορούσαν, το κόστος για την εταιρία θα ανερχόταν σε 137,5 εκατομμύρια δολάρια. Φυσικά, η Ford δεν έβγαλε αυθαίρετα το κόστος απώλειας ανθρώπινων ζωών ή τραυματισμών. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Εθνικός Οργανισμός Ασφάλειας της Κυκλοφορίας στους Αυτοκινητοδρόμους είχε «τιμολογήσει» τους θανάτους και τους τραυματισμούς. Δεν έχουμε , εν προκειμένω, υπολογίσει το συνολικό κόστος των δωρεάν αυτοκινήτων στους «Φορντιανούς διανοούμενους», αλλά έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στους οικονομικούς διευθυντές που πάντα φροντίζουν για το καλό της εταιρίας.

Δεν είναι σωστό να μπούμε στον πειρασμό και να υποψιαστούμε ότι κάπως ανάλογα σκέφτονται και οι νεοφιλεύθεροι κυβερνήτες μας. Μακριά από μας οι πονηρές σκέψεις ότι κάθονται και κάνουν cost- benefit analysis για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τις απώλειες χιλιάδων ζωών λόγω πανδημίας. Και να θέλαμε δηλαδή, πάλι δεν θα είχαμε τις γνώσεις να βρούμε το ισοζύγιο του συνθήματος «αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές» . Ας δούμε, ωστόσο, μια σχετική μελέτη που έγινε τα τελευταία χρόνια στην Τσεχία, όχι με αφορμή την πανδημία αλλά σχετικά με τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος σε μια χώρα θεριακλήδων καπνιστών. Αξίζει και μόνο για συνειδητοποιήσουμε τον «ψύχραιμο» τρόπο που σκέφτονται οι σπουδαγμένοι στα Αμερικάνικα πανεπιστήμια του Σικάγο και του Χάρβαρντ.

Η κυβέρνηση της Τσεχίας, ανησυχώντας για την αύξηση των παθήσεων στους πολίτες της, λόγω καπνίσματος, μελετούσε την επιβολή μιας μεγάλης αύξησης στη φορολογία των προϊόντων καπνού ώστε να μειώσει τον αριθμό των καπνιστών. Η Philip Morris, που κάνει χρυσές δουλειές στην Τσεχία, θορυβήθηκε και έσπευσε να αποτρέψει την ελάττωση των κερδών της, πείθοντας την κυβέρνηση ότι η απόφασή της θα ήταν ασύμφορη για τα οικονομικά της χώρας. Έβαλε λοιπόν, η καπνοβιομηχανία τα σαΐνια της να παρουσιάσουν μια ανάλυση κόστους- οφέλους στην κυβέρνηση. Τα νούμερα της μελέτης έπειθαν πως παρόλο που οι καπνιστές επιβαρύνουν το σύστημα υγείας όσο βρίσκονται στη ζωή, εντούτοις πεθαίνουν πρόωρα και έτσι απαλλάσσουν το κράτος από περαιτέρω περίθαλψη, συντάξεις και στέγαση σε γηροκομεία. Υπολόγισαν μάλιστα οι αθεόφοβοι ότι μαζί με τους ήδη υπάρχοντες φόρους καπνού, στα ταμεία της χώρας θα έμπαιναν147 εκατομμύρια δολάρια ετησίως!

Ψυχρή και τετράγωνη η λογική των νεοφιλελεύθερων ταγών της ανθρωπότητας. Ευφάνταστοι και πειστικότατοι στον εγκλωβισμό κυβερνήσεων και πολιτών στο παράλογο και αντι-κοινωνικό αφήγημά τους. Αναζητείται το αριστερό αφήγημα που θα εμπνεύσει τους πολίτες να σκέφτονται έξω από το νεοφιλελεύθερο κουτί, να πάψουν να γονατίζουν υπάκουα σαν την καμήλα που φορτώνεται μέχρι να σπάσει η ράχη της. Αν η πανδημία δεν μας ταρακουνήσει, τότε ας αναμένει η ανθρωπότητα την επόμενη πτώση μετεωρίτη που θα αφανίσει τους Ρινόκερους αυτή τη φορά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μενέλαος Χαραλαμπίδης: «Οι δωσίλογοι δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν τον κρα...

«Το περιγιάλι το κρυφό»: Ένα παρεξηγημένο ποίημα (από το ideostrovilos.gr)

  Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου. Άρνηση Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι. μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή Μγράψαμε τ’ όνομά της.. ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή. Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε την ζωή μας.• λάθος! κι αλλάξαμε ζωή Το σύντομο αυτό ποίημα του Σεφέρη, πολύ δημοφιλές στην Κύπρο, θεωρήθηκε (και θεωρείται) από πολλούς ότι έχει πηγή έμπνευσης ένα πολύ όμορφο ακρογιάλι της Κύπρου, την παραλία του Κόννου στον Πρωταρά, στις ανατολικές ακτές του νησιού μας. Σαν τέτοιο το συστήνουν οι ξεναγοί, έτσι το χρησιμοποιούν σε κείμενά τους δημοσιογράφοι και άλλοι. Δυστυχώς, παρ’ όλη την αγάπη και τους δεσμούς του ποιητή με την Κύπρο, παρ’ όλο ότι μια ολόκληρη ποιητική του συλλογή είναι εμπνευσμένη από την Κύπρο, αυτό δεν ευσταθεί. Ο  Γιώργος Σεφέρης  ήρθε για πρώτη φορά ...

Γιάννη Μαυρή: Παρεμποδίζοντας την Αποστασία. Ιουλιανά 1965: Κοινωνική Διαμαρτυρία και Αριστερά Πρόλογος στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη

   Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Λαμπράκη αποτελεί την πλέον συστηματική, αναλυτική και πρωτότυπη χαρτογράφηση της εκτεταμένης κοινωνικής διαμαρτυρίας, που συντάραξε την Ελλάδα τον Ιούλιο του 1965. Είναι προϊόν μακροχρόνιας και επίπονης έρευνας σε πολυάριθμες, πρωτογενείς ή αρχειακές πηγές, ανεκμετάλλευτες μέχρι σήμερα, όπως είναι -μεταξύ πολλών άλλων- η εξαντλητική αποδελτίωση και διασταύρωση του ημερήσιου πολιτικού τύπου της εποχής, τόσο  εθνικής  όσο και  τοπικής εμβέλειας . Ως αποτέλεσμα και καλύπτοντας το υφιστάμενο ερευνητικό κενό, συγκρότησε μια μοναδική, αξιόπιστη και ολοκληρωμένη βάση εμπειρικών ποσοτικών δεδομένων για την καταγραφή των συμβάντων διαμαρτυρίας. Η μελέτη του εξαντλεί την υπάρχουσα θεωρητική βιβλιογραφία σχετικά με τα κοινωνικά κινήματα και εντάσσει τα εμπειρικά δεδομένα που συγκέντρωσε σε ένα συνεκτικό ερμηνευτικό πλαίσιο. Η έρευνα του Κ. Λαμπράκη συνεισφέρει ουσιαστικά στην ιστορική μελέτη των Ιουλιανών, προσθέτοντας νέα στοιχεία, εμπλουτίζ...