Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Νίκος Ζαχαριάδης -επειδή το όπλο είναι παρά πόδα - επειδή ο Εμφύλιος συνεχίζεται

  το τελευταίο γραφτό του Νίκου Ζαχαριάδη Γράφω για τελευταία φορά. Έχω απόλυτα ήσυχη συνείδηση ότι σ’ όλη μου τη ζωή δεν έκανα τίποτε ενάντια στο λαό μου και το κόμμα μου. . . όσο κι αν προσπάθησαν δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια τα όργανα της ασφάλειας της Σοβ. Ένωσης και οι διορισμένοι στο ΚΚΕ δεν απόδειξαν απόλυτα τίποτα και αναγκάστηκαν να γλείψουν αφτού όπου φτύναν. . . Σήμερα, ύστερα απ’ όλα αυτά, δηλώνω ότι αν δεν αρθούν ΟΛΑ τα μέτρα περιορισμού, εξορίας, στέρησης ελευθερίας μετακίνησης και αναχώρησης απ’ τη Σοβ. Ένωση κτλ. κτλ. που εφαρμόζονται ενάντιά μου, τότε την 1η Αυγούστου 1973, σαν έκφραση έσχατης ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, θ’ αυτοκτονήσω. . . Το κουφάρι μου το κληροδοτώ στους Μπρέζνιεφ, Κολιγιάννη, Φλωράκη και Σία. Χαλάλι τους. . . Ζητώ συγνώμη και κατανόηση από τους κουκουέδες, την Όλγα και τον Σηφάκο, άλλη διέξοδο δε μου άφησαν. . 

ΜΟΝΙΚΑ ΕΡΤΛ VICTORIA O MUERTE

 ΜΟΝΙΚΑ ΕΡΤΛ.... . Η Γερμανίδα που εκτέλεσε εν ψυχρώ τον δολοφόνο του Τσε Γκεβάρα , τον συνταγματάρχη Ρομπέρτο Κιντανίγια φωνάζοντας,   Victoria o Muerte (νίκη ή θάνατος)..... Ήταν κόρη συνεργάτη του Χίτλερ και δολοφονήθηκε από πρώην ναζί που είχε βρει καταφύγιο στη Λατινική Αμερική . Την πρωταπριλιά του 1971 οι υπάλληλοι του προξενείου της Βολιβίας στο Αμβούργο βρήκαν νεκρό τον γενικό πρόξενο με τρεις σφαίρες στο κορμί του. Δίπλα του βρήκαν μία ξανθιά περούκα, το όπλο και ένα σημείωμα που έγραφε «Victoria o Muerte» , νίκη ή θάνατος! Ο δολοφονηθείς πρόξενος ονομαζόταν Ρομπέρτο Κιντανίγια και ήταν ο πρώην συνταγματάρχης που διέταξε τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία. Ο άνθρωπος που τον εκτέλεσε ήταν η Μόνικα Ερτλ. Στις 9 Οκτωβρίου 1967 ο βολιβιανός στρατός σε συνεργασία με τη CIA, συνέλαβε τον Τσε Γκεβάρα στα βουνά της Βολιβίας και τον οδήγησε σε ένα σχολείο. Οι αξιωματικοί, περιχαρείς πανηγύριζαν για τη σύλληψη του «Νο1 κινδύνου» με προεξέχοντα τον συνταγματάρχη Ρομ...

Σχήμα της απουσίας (Γιάννης Ρίτσος)

  Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί – Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα  σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια. Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ' τη στέρηση μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους, είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι. Γιάννης Ρίτσος , Σχήμα της απουσίας Αθήνα, Φεβρουάριος – Μάρτης 1958

Η Δύση είναι απλά ένας πολιτισμός κλεφτών

 

Σαν δεις νέους καιρούς (Μιχάλη Κατσαρού)

  Σαν δεις νέους καιρούς  Σαν δεις νέους καιρούς  Καινούργια υπονοούμενα γέλια ειρωνικά δήθεν τυχαίως πεταγμένα   φοβάσαι σαν αθώο παιδί μπροστά σ' ένα βαθύ ποτάμι.   Μετά αφομοιώνεσαι κι όλα πια τα συνηθίζεις τα λόγια, τους ανθρώπους με τις πράξεις τους αυτή τη σκοτωμένη ελευθερία . τα νέα συναισθήματα σε κατακλύζουν; λες και να μη συνέβηκε ποτέ που όλα τούτα κάποτε σε φόβιζαν. Φαίνεται πως 'τοιμάζεσαι πάλι για νέο ταξίδι.

Απο-ανάπτυξη (Χρόνης Μίσσιος) αναδημοσίευση από tvxs

  Αναδημοσιεύουμε  από  την  ιστοσελίδα  tvxs.gr  αποσπάσματα  από  μια  συνέντευξη του Χρόνη Μίσσιου, χαρακτηριστική της οικολογικής και αποαναπτυξιακής του σκέψης. Πιστεύω  ότι  ο  μόνος  δρόμος,  η  τελευταία  έξοδος  προς  την  ελευθερία  του  ανθρώπου και του πλανήτη είναι η ολιστική οικολογική φιλοσοφία, σκέψη,  πράξη, συμπεριφορά. Η οικολογία ούτε φέρει ούτε εδραιώνει καμία εξουσία,  αντίθετα  την  καθιστά  άχρηστη.  Είναι  μια  επανάσταση  αυτογνωσίας,  μια  επανάσταση ανθρώπινης συνείδησης. Δεν είναι μια «πίστη» σε μια ιδεολογία  αλλά  μια  καθημερινή  πρακτική  για  να  επανασυνδέσουμε  τη  λο...

Σάκο και Βαντσέτι

  Θυμηθείτε τους Σάκο και Βαντσέτι!… Σαν σήμερα (23 Αυγούστου 1927) εκτελέστηκαν στη Βοστόνη οι αναρχικοί Νίκολας Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι, επειδή κρίθηκαν από το δικαστήριο ένοχοι φόνου, με ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Η ιστορία τους ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες και ειδικά τη μουσική που υποκλίθηκε στη μνημειώδη αξιοπρέπεια των δύο ανδρών και την ακατανίκητη ανάγκη τους για ελευθερία. Ο Nicola Sacco ήταν τσαγκάρης, γεννημένος στην επαρχία Foggia της Ιταλίας, ο οποίος σε ηλικία 17 ετών μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Ο Bartolomeo Vanzetti, ιχθυοπώλης γεννημένος στη Β. Ιταλία, μετανάστευσε στις ΗΠΑ στην ηλικία των 20. Η είδηση της εκτέλεσης έβγαλε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο. “ Θα μπορούσα να είχα πεθάνει, ασήμαντος, άγνωστος, μια αποτυχία. Τώρα δεν είμαστε αποτυχημένοι. Αυτή είναι η καριέρα μας και αυτός ο θρίαμβός μας. Ποτέ στη ζωή μας δεν φανταστήκαμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει τόση δουλειά υπέρ της ανεκτικότητας, της δ...