Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι( Μπ. Μπρεχτ)

 

Αιολικά πάρκα ή δάση;

 

Από τη Μικρασιατική καταστροφή, στη νέα προσφυγιά

 

ΟΧΙ ΚΟΥΛΗ , ΜΟΝΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

 

Άνθρωπος να γίνεις, όχι Ελληναράς

 

Τον φωνάζουν Αποστόλη αλλά τ όνομα του είναι Άστι με καταγωγή από την Αλβανία και ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια.

Όταν είδε την φωτιά να εισέρχεται στο Πευκί πήδηξε τον φράχτη με αυτοθυσία και μ ένα κλαρί ρίχτηκε πάνω της.

Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε είπε: "Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου, ήθελα να σώσω τον τόπο μου από βαθιά υποχρέωση που με φιλοξενεί τόσα χρόνια."

Εγώ μαζί σου έκλαψα Αποστόλη ή Αστι , είσαι γροθιά στον ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Via Κίτσα Νταβέλη

Ελευθερία (του LANGSTON HUGHES)

 

 

Ελευθερία (του LANGSTON HUGHES)

Ελεύθερη απόδοση ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΤΑΛΗΣ

 

     Η λευτεριά δεν θα έρθει

Σήμερα, τούτη τη χρονιά,

Ούτε ποτέ της

Μέσα από παζαρέματα και φόβο.

 

Έχω το ίδιο μερτικό σε δίκιο

Όσο κι ο καθένας μας

Για να στέκω ορθός

Στα δυο μου πόδια

Και να κατέχω γη.

 

Βαρέθηκα να ακούω να μου λένε

Μη βιάζεσαι, τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους

Καινούρια μέρα θα φέρει το αύριο.

Να τη βράσω τη λευτεριά μου σαν θα είμαι πια νεκρός.

Κανείς δε ζει με το ψωμί που ελπίζει πως θα φάει…

 

Η λευτεριά είναι

Ο σπόρος ο γερός

Που τον φυτεύεις

Όταν η ανάγκη το επιβάλλει.

Κι εγώ εδώ ζω

Και θέλω να είμαι τόσο λεύτερος

Όσο είσαι και συ.

Προσευχή (του FRANCISCO X. ALARCÓN) ελεύθερη απόδοση: Δημήτρης Κανταλής

 

Προσευχή (του FRANCISCO X. ALARCÓN)

ελευθερη αποδοση: δημητρησ κανταλησ

 

 Ο θεός μου θέλω να 'ναι συνένοχός μου

Να περνάει τις νύχτες του σε κακόφημα σπίτια

Και να σηκώνεται αργά το Σάββατο

 

Ένας θεός που γυρνάει σφυρίζοντας στα σοκάκια

Και τα χείλη του τρέμουν πριν σμίξουν

με τα χείλη της αγαπημένης του

 

 

Ένας θεός  που στήνεται στην ουρά

Για να μπει στο σινεμά

Και  πίνει το καφεδάκι του με γάλα

 

 

Ένας θεός φυματικός που φτύνει αίμα

Και δεν του φτάνουν τα λεφτά

Ούτε για να πάρει το λεωφορείο

 

Ένας θεός που πέφτει αναίσθητος

Όταν ο μπάτσος στη διαδήλωση

Τον τσακίζει χτυπώντας τον με το γκλομπ

 

 Ένας θεός που κατουριέται από το φόβο του

  Προτού να τον αγγίξει 

  ο βασανιστής του

  με  τα ηλεκτρόδια

 

Ένας θεός που δεν του απόμεινε

Ούτε ένα κόκκαλο γερό

Κι ο πόνος του ματώνει τον αέρα

 

 

Ένας θεός άνεργος,

ένας θεός αλλιώτικος

Ένας θεός κυνηγημένος

Ένας θεός πεινασμένος

Ένας θεός εξόριστος

Ένας θεός που βράζει από αγανάκτηση

 

Ένας θεός που μες τη φυλακή του

Δεν παύει να ονειρεύεται

Πως τούτη η κοινωνία κάποτε θα αλλάξει

 

Θέλω ο δικός μου θεός

να είναι πιο κοντά σε ό,τι λέμε  «θεό.»