Μια τέτοια εποχή, θα περιμένατε το Κράτος να ευνοεί την Ελληνική παραγωγή. Αυτό θα βοηθούσε τόσο την ανάπτυξη, όσο και την ρευστότητα της οικονομίας, καθώς θα χρειαζόντουσαν λιγότερα κεφάλαια για εισαγωγές.
Αμ δε! Δεν γνωρίζω αν αυτό γίνεται από σχέδιο ή διότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν, δεν καταλαβαίνουν, αλλά αυτή την στιγμή σαμποτάρουν την Ελληνική παραγωγή κηπευτικών προς όφελος των εισαγωγών!
Πώς έχει η ιστορία:
Μετά την επιβολή των capital controls, των ελέγχων κεφαλαίου, για να κάνεις μια εισαγωγή, πρέπει να υποβάλεις αίτηση στην «Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών» που έχει συσταθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αν η αίτηση εγκριθεί, τότε σου δίνεται η άδεια για την εισαγωγή.
Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με την Ελληνική παραγωγή κηπευτικών;
Μα, πολύ μεγάλη! Καλώς ή κακώς, οι Ελληνικές καλλιέργειες βασίζονται στους σπόρους εισαγωγής. Μετά από τόσες εβδομάδες ανωμαλίας των συναλλαγών, οι αποθήκες των εταιρειών σπόρων έχουν αρχίσει να αδειάζουν.
Οι εταιρείες κάνουν αιτήσεις στην «Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών», αλλά εγκρίσεις δεν παίρνουν! Γιατί; Η Επιτροπή, ορθώς, δίνει προτεραιότητα στα φάρμακα. Σωστό, δεν θα αφήσουμε τον κόσμο χωρίς τα φάρμακά του! Δεύτερη σειρά, κατά προτεραιότητα είναι τα «ευπαθή» νωπά τρόφιμα γάλα, κρέας, φρούτα και λαχανικά. Σωστό; Σωστό, δεν θα αφήσουμε τον κόσμο να πεινάσει, μιας και το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων μας είναι εισαγόμενο.
Κάπου, προς το τέλος των προτεραιοτήτων που έβαλε η Επιτροπή, υπάρχει μία κατηγορία «Λοιπά Είδη». Εκεί υπάγονται οι σπόροι προς σπορά, στην δασμολογική κλάση 12099180 «Σπόροι κηπευτικών για σπορά». Ως τώρα, δεν έχει υπάρξει έγκριση για εισαγωγή σε αυτήν την δασμολογική κλάση. Όπως δεν έχει υπάρξει και έγκριση για εισαγωγή σπόρων για κτηνοτροφικά φυτά.
Αποτέλεσμα:
Σήμερα έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ελλείψεις, που σε λίγο θα γίνουν σημαντικές, για όλες τις φθινοπωρινές καλλιέργειες: φασόλια, κρεμμύδι, καρότο, πατάτες, αλλά και τομάτες.
Όπως πάμε, η Θήβα θα έχει πρόβλημα να παράξει όλες τις ποσότητες καρότου, σπανακιού, κρεμμυδιού ή πατάτας που παράγει συνήθως. Η Ιεράπετρα και η υπόλοιπη Κρήτη θα έχει πρόβλημα να γεμίσει τα θερμοκήπια με τομάτες ή πιπεριές.
Επίσης, θα υπάρξει πρόβλημα με αρκετές καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών.
Αν κάτι δεν αλλάξει επειγόντως, θα μειωθεί σημαντικά η Ελληνική παραγωγή το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Εντάξει, ο λαός δεν θα πεινάσει. Θα κάνουμε εισαγωγές. Είπαμε, η «Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών» δίνει προτεραιότητα στις εισαγωγές τροφίμων…
Έτσι, όμως, στην πράξη, δεν σαμποτάρουμε την Ελληνική παραγωγή;
Θα μου πείτε: Γιατί να μη φτιάξουμε Ελληνικούς σπόρους; Να φτιάξουμε! Αλλά ξέρετε πόσα χρόνια προσπάθειας χρειάζεται για να φτιάξουμε σπόρους;
Σε μερικά είδη είναι εύκολο και γίνεται. Πχ στην μηδική (κτηνοτροφικό φυτό, «τριφύλλι») η κύρια παραγωγή σπόρου είναι Ελληνική.
Αλλού, όπως στην τομάτα και την πιπεριά, είναι πολύ δύσκολο και η Ελληνική λαχανοκομία εξαρτάται από τις εισαγωγές. Η δημιουργία ενός καινούργιου υβριδίου, μπορεί να πάρει μία δεκαετία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλη η παραγωγή σπόρων διεθνώς έχει συγκεντρωθεί σε τέσσερεις μεγάλους ομίλους. Βεβαίως, κάποιοι από αυτούς τους ομίλους έχουν αρχίσει μία μικρή σποροπαραγωγή στην Κρήτη.
Όμως, δεν είναι το θέμα μας αυτό. Οι καλλιέργειες χρειάζονται καινούργιο σπόρο κάθε χρόνο και, ειδικώς στα υβρίδια, δεν μπορείς να κρατήσεις σπόρο από την προηγούμενη καλλιέργεια. Άσε που κάποιοι σπόροι, όπως της μελιτζάνας, δεν φυτρώνουν αν είναι φρέσκοι.
Αν θέλαμε η παραγωγή να γίνεται με Ελληνικούς σπόρους, θα έπρεπε να είχαμε ξεκινήσει τον σχεδιασμό εδώ και χρόνια. Δεν γίνεται αυτό από την μια μέρα στην άλλη!
Άρα, αυτή την στιγμή, επίτηδες ή κατά λάθος, σαμποτάρεται η Ελληνική παραγωγή κηπευτικών και άλλων αγροτικών προϊόντων, προς όφελος των εισαγωγών! Προς όφελος των εισαγωγών; Ναι διότι οι εισαγωγές είναι τρόφιμα και η «Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών» εγκρίνει εύκολα και γρήγορα τις εισαγωγές τροφίμων: να μη αφήσει πεινασμένο τον λαό. Με γεμάτα τα Super Markets, υπάρχει μία επίφαση κανονικότητος.
Οι σπόροι δεν είναι προτεραιότητα. Ούτε και τα άλλα είδη που χρειάζεται η Ελληνική παραγωγή: τύρφη, πετροβάμβακας κλπ.
Με αυτή την νοοτροπία, γιατί να απορούμε που από τις 520.000 στρέμματα καλλιέργειας τομάτας το 1992, φθάσαμε το 2012 να καλλιεργούμε μόλις 160.000 στρέμματα. Έτσι φθάσαμε κατακαλόκαιρο να εισάγουμε τομάτα από την Πολωνία!