Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Εμιλιάνο Ζαπάτα

 


Σαν σήμερα 10 Απριλίου 1919 δολοφονείται σε ενέδρα ο ηγέτης της αγροτικής Μεξικανικής Επανάστασης, Εμιλιάνο Ζαπάτα.
Ο ίδιος στη διάρκεια της ζωής του έλεγε:
«es mejor morir a pie que vivir arrodillado»

«είναι καλύτερα να πεθαίνει κανείς όρθιος, παρά να ζει γονατιστός»

Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

Πάμπλο Πικάσο - Γκουέρνικα/ Γκερνίκα

 


8 Απριλίου
Πάμπλο Ρουίθι Πικάσο, περισσότερο γνωστός ως Πάμπλο Πικάσο, (ισπανικά: Pablo Ruiz y )
Σύντομο όνομα: Πάμπλο Πικάσο
Θάνατος: 8 Απριλίου 1973; Μουζέν, Γαλλία
Αιτία θανάτου: πνευμονικό οίδημα και έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Στη διάρκεια της Κατοχής
ο Γερμανός πρέσβης στο Παρίσι Όττο Άμπετζ
επισκέπτεται τον Πικάσο στο εργαστήρι του.
Φεύγοντας, βλέπει τη φωτογραφία της Γκουέρνικα.
«Εσείς το κάνατε αυτό », ρωτά το ζωγράφο.
Και εκείνος του απαντά λακωνικά: «Όχι εσείς».
Από το 1939 ο επικός πίνακας βρισκόταν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, περιμένοντας να σημάνει η ώρα της δημοκρατίας για την Ισπανία.
Το 1969 ο Φράνκο είχε το θράσος να τον διεκδικήσει προκαλώντας την οργή του μεγάλου ζωγράφου.
Ο Πικάσο επανέλαβε πως πρόθεσή του ήταν το έργο να επιστρέψει στην Ισπανία μόνο μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα του.
Η Γκουέρνικα επιστρέφει στην Ισπανία στις 10 Σεπτεμβρίου του 1981.
Οι Ισπανοί βλέπουν το έργο που συμβόλιζε την εθνική τους τραγωδία να τοποθετείται στο Μουσείο του Πράδο.
«Αυτός δεν είναι πίνακας»
έλεγαν οι Ισπανοί.
«Είναι βόμβα έτοιμη να εκραγεί».
Η Γκουέρνικα ζει και κεραυνοβολεί.
Έχει ξαναγίνει επικίνδυνη στις μέρες μας.
Όχι μόνο στην Ισπανία. Παντού γύρω μας.
Η Γκουέρνικα σήμερα εξακολουθεί να δικαιώνει τον δημιουργό της που είχε πει:
«Αν ένα έργο δεν μπορεί να ζήσει πάντα στο παρόν,
δεν υπολογίζεται καθόλου».
Και όποιος θέλει μπορεί να κοιτάξει γύρω του και να δει την δική του Γκουέρνικα...


Τετάρτη 7 Απριλίου 2021

The destruction of Memory- Architecture at War - Robert Bevan

 




...Θα κλείσουμε αυτό το κείμενο με τον τρόπο που ανοίγει το βιβλίο του “The destruction of Memory – Architecture at War” ο Robert Bevan, παραθέτοντας μία σχετική ρήση του George Orwell :

“Κατευθυνόμαστε προς έναν εφιαλτικό κόσμο όπου ο Αρχηγός ή κάποια κυρίαρχη κλίκα δεν θα ελέγχει μόνο το μέλλον, αλλά και το παρελθόν. Εάν ο Αρχηγός λέει ότι “αυτό… κι’ αυτό… δεν συνέβη ποτέ” – τότε θα είναι σαν να μην έχει συμβεί ποτέ… Αυτή η προοπτική με τρομάζει πολύ περισσότερο από τις βόμβες – και μετά από τις εμπειρίες μας των τελευταίων ετών, αυτή δεν είναι μία επιπόλαια δήλωση”.

Γιώργος Χατζηστεργίου "Ο πολιτισμός των φαντασμάτων"

Σάββατο 3 Απριλίου 2021

Ο Δημήτρης Χριστούλας ζει στις καρδιές μας

 


Η κίνησή του να αυτοκτονήσει, σαν σήμερα, 4 Απριλίου του 2012, στο πλέον κεντρικό σημείο της Αθήνας, μάλιστα, είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Ο λόγος για τον Δημήτρη Χριστούλα, που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του σε ηλικία 77 ετών, χτυπημένος από την κρίση στη χώρα, απέναντι ακριβώς από τη Βουλή.

«Δεν αυτοκτονώ, με σκοτώνουν», ήταν τα τελευταία του λόγια πριν δώσει τέλος στη ζωή του με ένα πιστόλι, αφήνοντας δίπλα του ένα σημείωμα με το οποίο κατακεραύνωνε τον πολιτικό κόσμο και τις πολιτικές των μνημονίων. 



Κάποιοι δεν ξέχασαν τον φαρμακοποιό που αποφάσισε να προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα στην πλατεία Συντάγματος, όπως αποδεικνύουν τα σημειώματα που άφησαν στο σημείο που αυτοκτόνησε.

9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ


κύριε Δημήτρη, ο αγώνας σου θα συνεχίζεται μέχρι τα όνειρά σου να γίνουν εφιάλτες τους...
Μπορεί να πέρασαν 9 χρόνια χωρίς δικαίωση,
Να ξέρεις όμως πως εμείς ακόμα μένουμε πίσω απ' τους τοίχους μας ορθοί με τη γροθιά μας υψωμένη σαν κεραία να αιχμαλωτίζει τα κύματα της φωνής σου,
την ακοή τεντωμένη για να ρουφά τον αντίλαλο των πυροβολισμών της καρδιάς σου...




Αναμνήσεις από το Κολάμπια

 


Σε άδειο θέατρο- Μάνος Ελευθερίου

  Σε άδειο θέατρο χωρίς τους θεατές μέσα στη νύχτα σαν καράβι ταξιδεύεις βρίσκεις λιμάνια που βουλιάξανε στο χθες και να βρεθείς ξανά στο χά...

ευανάγνωστα